در این داستان, این نکته خاطر نشان می شود که تا هنگامی که فرودستان ناخویشتن شناسند, از آن خود نیستند و پیروین فرادستانند و جهان نگری اینان بر مردمستان (جامعه) چیره است؛ زیرا, از دیرباز گفته اند: 'مردم به آیین فرمانروایانشان اند'. این داستان نیز همچون دیگر داستان های این مجموعه همراه با نقد و تحلیلی در آغاز, به طبع رسیده است.