آنچه در این کتاب به طبع رسیده برگردانی است از قطعات ادبی, خاطرات و نثر شاعرانه از 'شیخ عبدالعزیز تویجری '(نویسنده عربستانی) .مترجم کتاب تصریح میکند' :تویجری در عمر طولانی خود با تمام حوادث اجتماعی و سیاسی منطقه در قرن بیستم سر و کار داشته و با آنها دست و پنجه نرم کرده است و حاصل آن در ربع قرن اخیر از عمرش آثاری بوده که بیشتر رنگ فلسفه حیرت و بدبینی به خود گرفته است .او همیشه با ابهام و پرسش و کشمکش بین دو جبهه امید و ناامیدی رو به روست و این جدال گاه او را به کانون اضطراب و تشویش مبدل میسازد, آن چنان که جز مویه بر هویت خویش چارهای نمیجوید...وی در سی و نه قطعهای که در این کتاب به نثر کشیده, آن جا که از احساس میگوید, بیانش رنگ کلام حکما را به خود میگیرد و آنجا که از خاطرات پراکنده میگوید, بیانی ساده و بیآلایش دارد .تنها چیزی که به این قطعات وحدت میبخشد, روحیه درونی اوست....در گفتهها و ناگفتههای تویجری, میتوان نوع نگاه و نقد اجتماعی وی از جامعههای اسلامی ـ عربی و تضاد موجود در آن جوامع را مشاهده کرد .'