این کتاب به نقد و ارزیابی نظرات گوناگون در چیستی معنا اختصاص دارد. همچنین، آرای نظریهپردازانی همچون، 'تیلیش'، 'هایدگر'، 'ویتگنشتاین' و 'گادامر' دربارهی معنا و نماد مطرح گردیده است. نیز، ضمن توضیح ارتباط میان زبان ابزارگرا، زبان اسطوره، و زبان نمادین در دین، مطالبی در باب زبان سلبی، مشترک معنوی، تمثیلی، و ظاهرگرا در اندیشهی فیلسوفان بازگو شده است. در ادامه، رابطهی گزارههای قرآنی و واقعیات خارجی بررسی شده و توضیحاتی در خصوص تلقی نمادین از بعضی گزارههای دینی فراهم آمده است.