نویسندهی این کتاب ـ ریچارد گات ـ در روز مرگ چهگوارا در ماه اکتبر سال 1967 در 'واله گرانده' (یکی از شهرهای بولیوی) حضور داشت. او اولین خبرنگاری بود که جسد 'چهگوارا' را تعیین هویت نمود. نوشتههای او در این اثر دربارهی جریانات سیاسی امریکای لاتین، مبارزات چریکی آن دیار، به ویژه انقلاب کوبا و مبارزات چهگوارا است. وی در پایان خاطرنشان میکند: 'ارزیابی ارزش جنگ چریکی در برانگیختن تغییر انقلابی در امریکای لاتین و نقاط دیگر مسألهای است که در تاریخ نیمهی دوم قرن بیست ریشه دارد. هدف این اثر پایان دادن به این ارزیابی از طریق مجادلات شدید نیست، بلکه تهیهی مواد و مدارکی است که این ارزیابی را هر چه مفیدتر و قاطعتر خواهد ساخت. تا زمانی که مبارزهی چریکی در ونزوئلا، کلمبیا و گواتمالا ادامه داشته باشد این ارزیابی نمیتواند پایان گیرد. با نگاهی به جنبشهای چریکی روستایی که بعد از انقلاب کوبا در امریکای لاتین سر برافراشتهاند، به آسانی میتوان به نتیجهای رسید که مارکس بعد از تجربهی انقلاب 49ـ1848 وسوسه شد که دربارهی آن بگوید: 'به استثنای چند بخش انگشتشمار، اکثر بخشهای سالنامههای انقلاب این عنوان را دارند: 'شکست انقلاب'. نویسنده عدم موفقیت چریکها را در زمینهی خلق شرایط برای انقلاب، چهار عامل معرفی میکند: 1- مداخلهی ایالات متحده، 2- فقدان وحدت در میان صفوف چپ، 3- فقدان تعهد در افراد چپ، 4- نادیده گرفتن جزئیات شرایط محلی.