در بخش نخست این کتابچه زندگینامهی مختصر 'نیکولاز کپرنیک', دانشمند لهستانی, آمده است. او نشان داد که با توجه به لایتناهی بودن افلاک در مقایسه با فاصلهی زمین و مرکز حقیقی عالم, لازم نیست که حتما زمین در مرکز عالم قرار گرفته باشد تا در مرکز دیده شود؛ از این رو, او عقیدهی مرکزیت خورشید را مطرح ساخت. در بخش دوم این نوشته, به زندگی و احوال چند دانشمند متفکر, ادیب و هنرمند, اشاره گردیده که عبارتاند از: ابو علی سینا, آلفرد نوبل, پاسکال, اینشتن, ادیسون, پاستور, رابرت هوک, پیر و ماری کوری, فردوسی, میکل آنژ, هرمان ویل, جوزف پریستلی, بنجمین فرانکلین, لاپلاس, لاووازیه, آیزاک نیوتن, و جوزف هنری.