در کتاب پارهای از اصطلاحات تصوف با استناد به اقوال اشعار, آیات و احادیث شرح و توضیح داده شده که از آن جمله است :فقر و فقیر, درویش و درویشی, صوفی و تصوف, حال, مقام, وقت, نفس, و دم .برای مثال در کتاب خاطر نشان میشود ...' :زمانی منظور از فقر نداری فرد و نیازمندی وی به خدا است .در این حال او را فقیر گویند .این فقر نیز در موارد متفاوتی استعمال میشود : 1ـ گاه فقیر ترک دنیای مادی کرده است برای رسیدن به نعمتهای آخرت, در این صورت فقیر مرادف زاهد است2 .ـ زمانی فقیر ترک دنیا و آخرت کرده است برای رسیدن به حق, در این حال کلمه فقیر مرادف صوفی است که به کلیت فانی در حق باشد .آنچه در این دفتر راجع به فقر و فقیر میخوانیم منظور صوفی و انسان کامل است .'