شیخ روزبهان خنجی (روزبهان کبیر) از عرفای بلندآوازهٔ قرن ششم هجری است. آرامگاه شیخ روزبهان که روزگاری در مجموعهٔ باشکوهی از مدرسه و خانقاه و مسجد در شیراز واقع شده بود، همراه با دیگر بناهای دینی شهر شیراز، توسط قزلباش شاه اسماعیل صفوی به کلی ویران گردید. آرامگاه او همچنان مخروبه ماند تا در زمان محمدرضا شاه پهولی دستور بازسازی آن صادر شد، و در فروردین‌ماه سال ۱۳۵۰ بنای آن آغاز و یکسال و سه ماه بعد، به‌شکلی که اکنون هست، به پایان رسید.<br /> آرامگاه در محلهٔ موسوم به ”درب شیخ“ در انتهای خیابان لطفعلی‌خان زند در جانب شرقی شیراز واقع است. دو تن از فرزندان و نوادگان او نیز در کنار او مدفونند.<br /> بر پیشانی ایوان آرامگاه با خط نستعلیق نوشته شده است:<br /> آرامگاه شیخ کبیر ابومحمد روزبهان، تولد در فسا ۵۲۲ ه.ق/۵۰۷ ش، وفات در شیراز ۶۰۶ ه.ق/۵۸۸ ش.<br /> بر بالای ایوان لوحه‌ای برنجی قرار دارد که این کلمات بر روی آن منقوش است:<br /> لااله‌الاالله الملک الحق المبین<br /> در پائین این لوحه، بر روی تکه سنگی نوشته شده:<br /> ای تو را با هر دلی رازی دگر<br /> مقابل در ورودی، شاه‌نشینی با دو پنجرهٔ مشبک و کاشی‌های معرق قرار دارد. بین آن دو پنجره سنگ‌نبشته‌ای است که نام شیخ، سال تولد، سال درگذشت و تاریخ بنا و سازندگان آن بدین شرح آمده است:<br /> به خواست خدای هر دو جهان، بنای آرامگاه شیخ روزبهان ابومحمد فرزند ابی‌نصر فرزند روزبهان بقلی فسائی شیرازی در جایگاه بخشی از مجموعهٔ ساختمان‌های خانقاه و رباط و دیگر ابنیهٔ دوران زندگی آن بزرگوار که پس از گردش خوابگاه ابدی وی و چندنفر از افراد خانوادهٔ او گردید، به‌وسیله انجمن آثار ملی ساخته شد. آغاز ساختمان ۱۵/۱/۱۳۵۰. پایان ساختمان ۱۵/۴/۱۳۵۱.
فایل(های) الحاقی
| آرامگاه شیخ روزبهان خنجی در شیراز | roozbehan.pdf | 91 KB | application/pdf |