سال‌هاست در ایران سخن از مهر دینی و پیوند آن با عرفان ایرانی است و نویسندگان بسیاری بدون آنکه به دستاویز پذیرفتنی و ارزشمند تاریخی تکیه کنند. دین آریاها یا ایرانیان پیش از زرتشت را مهر دینی نام برده و آن را بنیاد عرفان ایرانی می‌خواندند. چشمگیر است که این سخن چون واقعیتی بی‌چون و چرا از دفتری به دفتر دیگر و از گفتاری به نوشتاری جابه‌جا می‌گردد بدون آنکه دهنده یا گیرنده کمترین رنج پژوهش و بررسی را بر خود هموار سازد برجسته ‌ترن فرنود استوار و برهان پایداری که به پندار خود گه‌گاه برای پذیراندن این دیدگاه نادرست در میان می‌گذارد، سروده‌ای چند از فردوسی، حافظ، مولوی، عطار و ... است همه آنها نزدیک به چند هزار سال پس از زرتشت می‌زیسته‌اند و هیچ یک از این سخنوران برجسته هم خود را نه مهر دین خوانده‌اند نه پژوهشگر تاریخ کهن ایران. ...

فایل(های) الحاقی

عرفان و مهر دینی: میترا و ”زرتشت“ Zartosht.pdf 291 KB application/pdf