این کتاب، بعد عرفانی شهاب‏الدین یحیی سهروردی را، که فیلسوف عارف و بنیان‏گذار مکتب اشراق در سنت فلسفه‏ی اسلامی است، بررسی می‏کند. <br /> به سبب اهمیت خدمات فکری سهروردی و به علت تأثیر وی بر جانشینانش، مخصوصاً بر فلسفه‏ی اسلامی سالها بعد که در مکتب اصفهان به اوج خود رسید، او یکی از پرنفوذترین چهره‏ها در تاریخ فلسفه‏ی اسلامی است. <br /> کتاب حاضر به بررسی جنبه‏ی عرفانی تفکر سهروردی می‏پردازد. لازم به یادآوری است که گرچه عرفان یکی از خصیصه‏های برجسته‏ی مکتب فلسفی سهروردی است، او فقط صوفی نبود. مکتب فکری‏اش هم عرفانی محض نبود. او نظام‏ساز بود و مانند بسیاری از توان‏مندان دیگر (از قبیل ابن‏سینا)، در باب موضوعات مختلف و سنتی فلسفی، مانند مابعدالطبیعه، هستی‏شناسی، معرفت‏شناسی، منطق و غیره، اظهار‌نظر کرده است. <br /> در سال‏های اخیر، بحث‏هایی درباره‏ی خصلت حقیقتی تعلیمات سهروردی و کیفیت سهم ویژه‏ی او در فلسفه‏ی اسلامی، در میان سهروردی‏شناسان در جریان بوده است. این بحث‏ها، به ظهور سه تعبیر متمایز از فلسفه‏ی سهروردی منجر شده است. پیش از مبادرت کردن به شرح و تحلیل اندیشه‏های عرفانی سهروردی، لازم است این سه روند را اجمالاً بررسی کنیم. چون این به ما امکان خواهد داد که افکار عرفانی او را در جایگاه مناسبی قرار دهیم. <br /> کتاب را با بررسی رابطه‏ی محتمل بین سهروردی و نهضت وطن‏پرستانه‏ی ایرانی، معروف به شعوبیه، به پایان برده‏ام. <br /> در پیوست کتاب، تفسیر نیمه‏تمامی به قلم نویسنده‏ای هندی متعلق به سده‏ی 7/13، بر آواز پر جبرئیل، یکی از مهم‏ترین آثار رمزی سهروردی، گنجانده شده است . این متن دارای اهمیت است.

فایل(های) الحاقی

سهروردی و مکتب اشراق sohrevardi va maktabe eshragh.pdf 1,223 KB application/pdf