احمد کسروی
یکی از سخنانی که از سی و چند سال پیش در ایران (و همچنین جاهائی دیگر) پیدا شده و هنوز پایان نپذیرفته گفتگو از رو گرفتن زن‌هاست.<br /> همه می‌دانیم که زن‌های شهرنشین مسلمان، چه در ایران و چه در کشورهای دیگر تا چندسال پیش رو می‌گرفتند و خود را از مردان بیگانه (یا به گفتهٔ خودشان: نامحرم) پوشیده می‌داشتند. به این معنی که چون می‌خواستند از خانه بیرون آیند و یا به نزذ مرد بیگانه‌ای روند سر تا پای خود را با چادری سیاه یا با رنگ دیگر می‌پوشانیدند و روبندی یا پیچه‌ای برو انداخته روی خود را با آن می‌نهفتند.<br /> در ایران تا بیست و سی سال پیش یک گونه جوراب‌های بسیار بلند هم رواج داشت که از پارچه می‌دوختند و آن را ”چاقچور“ می‌نامیدند.<br /> این عادتی بود که قرن‌ها در ایران رواج می‌داشت. چه مردان و چه خود زنان به این عادت چندان ارج گزاردندی و دلبستگی نشان دادندی و اگر زنی اندک سستی در رو گرفتن و تن خود پوشاندن نشان دادی او را به زبان‌ها انداختندی و ”نانجیب و بی‌حیا“ شناختندی...
فایل(های) الحاقی
| خواهران و دختران | xaharan.pdf | 976 KB | application/pdf |