گریهٔ دروغین را به اشک تمساح تعبیر کرده‌اند. خاصه گریه و اشکی که نه از باب دلسوزی بلکه از رهگذر ریا و تدلیس باشد تا بدان وسیله مقصود حاصل آید و سوء نیت گریه‌کننده جامه عمل بپوشد. فی‌المثل مرد ثروتمندی بمیرد و صغیر یا صغاری از خود به جای گذاشته باشد. مفت‌خوران و شیادان که همه جا و همه وقت چون علف هرز سبز می‌شوند، در ماتم موت وفا اشک حسرت می‌ریزند تا اعتماد بازماندگان را جمع کرده و ما ترک متوفی را یکسره تصاحب و تملک کنند این اشک‌های مزورانه را در عرف اصطلاح عامه اشک تمساح گویند که مخوف‌ترین اشک‌های روی زمین شناخته شده...

فایل(های) الحاقی

اشک تمساح ashke temsah.pdf 44 KB application/pdf