هر اثر هنری، کل یکتا و منفردی است: ”ارگانیسمی“ مستقل و هنری و برخوردار از ”حیات“ و واقعیتی خاص خویش است. ولی، از این گذشته، پدیداری تاریخی نیز هست: محصول هنرمندی مشخص و متعلق به مکتب و دوره و فرهنگی معین و مصداقی از ویژگیهای سبکی است که وجه مشترک آن و آثار دیگر همان هنرمند و همان مکتب و دوره و فرهنگ است. و سر انجام اینکه کارهای هنری از جهت خوبی و حقیقت و اهمیت مختلف اند: هر اثر هنری یا تا درجه ای مخصوص به خود از کمال و حقیقت و عظمت بهره می برد، یا ناقص و کاذب و پیش پا افتاده است. <br /> ناقد شایسته هر سه جنبه کار هنری را به حساب می‌گیرد.ناقد می کوشد از طریق باز آفرینی هنرمندانه، به درک اثر هنری با تمام یکتایی مستقل آن کامیاب شود.<br /> ناقد برای باز آفرینی کار خود باید نخست ”زبان“ هنرمند را بفهمد، بنابر این نقد دارای سه جنبه است: جنبه تاریخی جنبه بازآفرینی، جنبهٔ داوری...
فایل(های) الحاقی
| نقد هنری | naghde honari.pdf | 52 KB | application/pdf |