براساس اين روش فروشنده کالاى مورد معامله را براى خريدار ارسال مى‌کند بدون اينکه همراه آن اسناد و مدارکى براى پرداخت آن تحويل داده شود. در واقع اين روش يک نوع معاملهٔ نسيه يا مدت‌دار است که براساس آشنائى و اعتماد بين خريدار و فروشنده انجام مى‌گيرد و سررسيد پرداخت نيز با توافق ضمنى بين آنها مشخص مى‌گردد که معمولاً داراى انعطاف نيز مى‌باشد. در اين حالت صادرکنندهٔ کالا بخش عمده‌اى از مسؤوليت‌هاى مالى و تجارى و خطرات احتمالى را تقبل مى‌کند و اسناد و مدارک رسمى و قانونى براى وصول طلب خود را در اختيار ندارد. در اين روش صورت حساب‌ها و دفاتر فروشندهٔ نشان دهندهٔ ميزان بدهى خريدار است و نياز چندانى به تهيهٔ اسناد و اوراق رسمى و عمليات بانکى نيست و از اين نظر ساده‌تر از روش‌هاى ديگر است و هزينه‌هاى ادارى آن نيز به مراتب کمتر است. با توجه به اينکه امروزه قسمت عمده‌اى از اين نوع پرداخت‌ها از طريق بانک‌ها صورت مى‌گيرد، اسناد و مدارک بانکى خود به خود جنبهٔ رسمى به اين نوع معاملات مى‌دهد. بروز اختلاف و يا عدم انجام تعهد از جانب يکى از طرفين معامله، رسيدگى به مشکلات مربوط به آن را آسان‌تر خواهد کرد.