وزارت بازرگانى به‌عنوان دست‌اندرکار مسائل مربوط به تجارت خارجى و EDI در کشور از سال ۱۳۷۳ فعاليت‌هايى را آغاز نموده است و شبکه اطلاع‌رسانى که شبکه‌اى براساس BBS مى‌باشد و متعاقباً شبکه نقطه تجارى ايران را ارائه نموده است. نقطه تجارت (Trade Point) توسط سازمان ملل متحد پيشنهاد و مورد حمايت قرار گرفته است و مى‌بايد داراى سه مشخصه به‌شرح زير باشد:
۱. داراى مرکز اطلاع‌رسانى تجارى (Trade information Center)
۲. مرکز تسهيلات تجارى (Trade facilitation Center)
۳. G.T.P.Net
هدف از ايجاد نقطه تجارى آن است که يک تاجر بتواند ازطريق اين نقاط کليه فعاليت‌هاى تجارى خود نظير کارت بازرگاني، ثبت سفارش، گشايش اعتبار و قرارداد حمل‌ونقل و... را انجام دهد. و البته مرحله تکميلى آن مرحله‌اى است که فرآيندهاى مذکور ازطريق شبکه انجام پذيرد. و در هر نقطه توسط يک IDCODE بتوان عمليات تجارى را انجام داد.
يکى از سيستم‌هاى جانبي، سيستم کدگذارى و شماره‌گذارى کالا است که قدم‌هايى در اين جهت برداشته شده است. البته آگاه‌سازى تجار و دست‌اندرکاران همراه با برنامه‌ريزى طرح جامع شبکه تجارت الکترونيک کشور و ارائه پيش‌نويس لايحه‌هاى تجارت الکترونيک و اعتماد به سيستم‌هاى تجارت الکترونيک توسط استفاده‌کنندگان از اهميت ويژه‌اى برخوردار است.
در سطح جهانى درمورد مسائل تجارت الکترونيک سازمان ملل متحد سازمانى به‌نام CEFACT دارد که وظيفه آن تدوين استانداردها در سطح جهان مى‌باشد و زيرمجموعه آن براى آسيا موسوم به AFACT مى‌باشد. AFACT زيرگروه‌هاى کارى اختصاصى و منطقه‌اى خود را دارا مى‌باشد.