اصولاً فرمانده کشتى با توصيف کيفيت کالا در بارنامه دريائي، مالک کشتى را متعهد نمى‌کند مثلاً در پروندهٔ کاکس و بروکو (Cox V. Bruco [1886] 18 QBD 147) چند عدل کنف با علائم مشخصه‌اى که کيفيت کالا را توصيف مى‌کرد بارگيرى شد اما در بارنامه به غلط علائمى را ذکر کرده بودند که نشانگر کنف با کيفيت بهترى بود دارندهٔ بارنامهٔ دريائى ادعاى تفاوت ارزش اين دو نوع کنف را از مالک کشتى نمود.
دادگاه کوئينزبنچ رأى داد که: مالک کشتى مى‌تواند مندرجات بارنامهٔ دريائى در خصوص کيفيت کالا را رد نمايد. اين وظيفه فرماندهٔ کشتى نيست که علائم مشخصه مربوط به کيفيت کالا را در بارنامهٔ دريائى وارد نمايد. از اين‌رو، اگر اين موارد در بارنامه طبق واقعيات نباشد هيچ مانعى نمى‌تواند مالک کشتى را از اثبات اينکه کالائى با خصوصيات فوق در کشتى گذاشته نشده است باز دارد.