ایست‌ پیش‌ از رسیدن‌ به‌ خط‌ انقراض‌ / یكه‌گرد كوهستان‌

لابه‌لای‌ سكوت‌ گام‌ بر می‌دارد. رعب‌ و وحشت‌ به‌ همراه‌ دارد. در زلال‌ سپیده‌ دم‌ از دل‌ آرامش‌ خیزان‌ و غران‌ سر برون‌ می‌آورد و كتف‌های‌ غلطانش‌ هر آنچه‌ دوار است‌، به‌ او یاد آور می‌شود.