نگاهی به فیلم "خوک"

حسن (حسن معجونی) کارگردانی است که به دلایلی اجازه ساختن فیلم ندارد و از روی ناچاری به ساختن تیزرهای تبلیغاتی می پردازد در این میان قاتلی زنجیره ای دست به سر بریدن کارگردان های مشهور می زند.

حسن (حسن معجونی) کارگردانی است که به دلایلی اجازه ساختن فیلم ندارد و از روی ناچاری به ساختن تیزرهای تبلیغاتی می پردازد در این میان قاتلی زنجیره ای دست به سر بریدن کارگردان های مشهور می زند. از آنجا که او خود را کارگردانی هم ردیف یا بالاتر از کشته شده ها می داند و قاتل اقدام به کشتن او نمی کند دچار نوعی سرخوردگی می شود."خوک" ساخته مانی حقیقی با چنین داستان خیالی و با رنگی از کمدی به روی پرده سینما رفته است. فیلمساز با ایجاد فضای فرا واقع و گاه فانتزی واقییت هایی را بازگو می کند که اگر "خوک" رنگ و بویی از فیلم های واقع گرا را داشت می بایست سال ها در توقیف بماند یا بصورت خوکی بی یال و دم و اشکم به نمایش درآید. این همان راه دیگر است راهی که سر راست نیست پیچ در پیچ اما تاویل پذیر است. و همین هم از سازنده اثر، از خطرها و ترس هایی که دارد حفاظت می کند چه کسی می تواند به طور حتم بگوید نشان دادن زنان بصورت سوسک هایی که باید تار و مار شوند، اشاره به باورهای بعضی از اقشار جامعه امروز ما دارد یا سر بریدن کارگردان ها در حقیقت همان توقیف یا سانسور فیلم های آن هاست یا راه رهایی از قاتل خوک صفت تفنگ سردار مشروطه ستار خان است.
استفاده از استعاره، کنایه، نماد و نمایه و دیگر ابزار و امکانات تاویل پذیر برای به وجود آوردن یک اثر، کاری هنرمندانه و بسی سخت است اما اگر به جا و درست انجام شود اثری زیبا و ماندگار بوجود می آید مانند غزلیات حافظ که سرشار از معانی و زیبایی هاست اما استفاده نادرست نه منظور صاحب اثر را می رساند و نه مخاطب بهره ای از آن می گیرد. در هر حال این روش چه اثری زیبا و پر محتوی بوجود بیاورد یا نیاورد دوری از فهم اثر و دسترسی اکثریت عوام جامعه از معایب این شیوه است زیرا تاویل و تفسیر و درک چنین آثاری احتیاج به دانسته هایی دارد که اکثریت جامعه فاقد آن می باشند.
بنابراین اگر از این زاویه – تاویل پذیری – به فیلم خوک نگاه شود می توان تفاوت برداشت ها را بر اساس مشاهده ی دانسته های افراد در فیلم امری طبیعی دانست.