نوچه

به جوان ورزشکارى گفته مى‌شود که زير نظر پهلواني، فن‌هاى کشتى را مى‌آموزد و شاگرد او به‌شمار مى‌رود و او از نظر تردستى و چابکى برگزيده‌ترين شاگردان آن پهلوان است.

نوخاسته

جوان نوچه‌اى است که آزمودگى و پهنهٔ کارهاى ورزشى خود را گسترش داده و براى کشتى گرفتن و ورزش‌هاى ”توگودي“ به زورخانه‌هاى ديگر مى‌رود.

ساخته

وقتى در اين دوره هم با رموز زورخانه و هنر فنون کشتى کاملاً آشنا شد و بدن قوى و نيرومندى يافت به مرحلهٔ ساخته نايل مى‌گردد.

پهلوان

عنوان پهلوانى يا پهلوان به کسى گفته مى‌شود که بسيار آزموده و چابک و کارکرده باشد و تمام مراحل باستانى را از نوچگي، و ساختگى پشت‌سر گذاشته و در تمام فنون کشتى و ورزش باستانى هماوردى نداشته باشد تا به مرتبهٔ کمال پهلوانى و پيش‌کسوتى برسد.

مياندار

ورزشکارى است که در گود روبه‌روى مُرشد و ميان ورزشکاران مى‌ايستد و گرداندن ورزش و پيش و پس انداختن عمليات ورزشى را به عهده مى‌گيرد. ورزشکاران به او نگاه و از حرکات ورزشى او پيروى مى‌کنند. مياندار بايد مانند پيش‌کسوت آزموده و آگاه از همه‌گونه ريزه‌کارى‌هاى يکايک آنها باشد، معمولاً پيش‌کسوت هر زورخانه مياندار آنجا مى‌شود.

پيش‌کسوت

و بالاخره والاترين مقامى که در زورخانه وجود دارد مقام پيش‌کسوت است. پيش‌کسوت در زورخانه به کسى مى‌گويند که سالمندتر و آزموده‌تر از ورزشکاران ديگر باشد. پيش‌کسوت از همه‌گونه ورزش‌هاى باستانى و ريزه‌کارى‌هاى يکايک آنها آگاه است و مى‌تواند بهتر و سنگين‌تر از ديگران ورزش‌هاى باستانى را انجام دهد و در جوانمردى و فروتنى موصوف و در ميان مردم به حسن اخلاق معروف باشد.