انواع بهره‌بردارى کشاورزى عشاير
- بهره‌بردارى اختصاصى:
بهره‌بردارى اختصاصي به وسيله يک بهره‌بردار به تنهائى يا با کمک اعضاء خانوار او اداره مى‌شود.
- بهره‌بردارى شريکى با عشاير:
بهره‌بردارى شريکى با عشاير توسط دو يا چند بهره‌بردار اداره مى‌شود که همه آنها از خانوارهاى عشايرى هستند.
- بهره‌بردارى شريکى با غيرعشاير:
توسط دو يا چند نفر بهره‌بردار اداره مى‌شود ولى بهره‌برداران از خانوارهاى عشايرى نيستند.
- بهره‌بردارى متعلق به غيرعشاير:
اين نوع بهره‌برداران، ساکن شهر يا روستا هستند و در اين بهره‌بردارى که صرفاً شامل فعاليت دامدارى است، دام‌ها توسط چوپان يا بستگان بهره‌بردار که عضو جامعه عشاير کوچ‌کننده هستند نگهدارى مى‌شوند.
انواع صنايع دستى عشاير
پلاس
بافته‌اى است که تار و پود آن رشته‌هائى از موى بز است. پلاس به‌صورت قطعات مستطيل شکل بلند و کم‌عرض را زنان عشاير مى‌بافند. سپس اين قطعات را از کناره‌ها به‌هم مى‌دوزند و قطعات بزرگى به‌دست مى‌آورند که همان سرپناه (سياه چادر) قابل حمل عشايرى است که با طناب، چوب‌ها، تيرک‌ها و ميخ‌هاى بزرگ چوبى يا فلزى برافراشته مى‌شود.
خورجين و توبره و مشابه
خورجين وسيله حمل اسباب و اثاثيه است که بر پشت چهارپايان قرار مى‌گيرد. رويهٔ خورجين ممکن است ساده يا از جنس قاليچه باشد. توبره، کيسه‌اى است که براى حمل وسايل توسط اشخاص مخصوصاً چوپانان، ساربانان و ... مورد استفاده قرار مى‌گيرد يا براى تغذيه به گردن دام آويخته مى‌شود.
چوقا يا برک
بافته‌اى است از خامهٔ پشم گوسفند يا کرک بز که با آن پوشاکى شبيه پالتو دوخته مى‌شود.