پيش از آنکه داماد از گرمابه برمى‌گردد، حياط خانه او را آراسته کرده‌اند. وسط حياط تخت بزرگى و بر روى آن سه صندلى گذاشته‌اند. وقتى داماد به خانه بازگشت دست ريش‌سفيد ده را که قبل از او به خانه آمده مى‌بوسد و بعد روى صندلى وسطى مى‌نشيند و ساقدوش‌ها در دو طرف او جاى مى‌گيرند. گروهى که از گرمابه دنبال داماد آمده‌اند دور تا دور تخت داماد مى‌نشينند و در اين هنگام يکى از نزديک‌ترين خويشان داماد مبلغى پول، يک سينى شيرينى و يک کله قند به دلاک يا کس ديگرى که در عروسى خدمتگزارى را به عهده گرفته مى‌دهد که پيشکش داماد شود و او مى‌گويد صد تمن پول يِ مجوم شيرينى باى کل قند آقا.. خونش آبدون عروسى پسرش ايشالا
(صد تومان پول يک سينى شيرينى با يک کله قند آقا... خانه‌اش آبادان، عروسى پسرش انشاءالله). آنگاه ديگران يکى يکي، همين کار را مى‌کنند و هرکس به فراخور توانگرى خود مبلغى پول، مقدارى شيرينى و قند پيشکش مى‌کند، يکى از خويشان داماد که در کنار دلاک نشسته پول‌ها را از او مى‌گيرد و روى دستمال بزرگى مى‌ريزد. پس از برگزارى اين مراسم همه ساکت مى‌شوند و دلاک يک بشقاب شيرينى برمى‌دارد و بالاى تخت مى‌رود و در دهان داماد و ساقدوش مى‌گذارد و مى‌گويد انشاءالله مبارک است حاضران همه دست مى‌زنند و شادى مى‌کنند و به خوردن شيرينى مشغول مى‌شوند. اين رسم را در خود ده پاتختى داماد مى‌گويند.