| يکى بود يکى نبود |
| سرگنبد کبود | پيرزنى‌که نشسته بود |
| اسبه عصارى مى‌کرد | خره خراطى مى‌کرد |
| سگه قصابى مى‌کرد | گربه بقالى مى‌کرد |
| شتره نمدمالى مى‌کرد | پشه رقاصى مى‌کرد |
| عنکبوته بمبازى مى‌کرد | موشه ماسوره مى‌کرد |
| مادر موش ناله مى‌کرد | فيل آمد به تماشا |
| پاش سريد به حوض شا | افتاد و دندونش شکس |
| گفت: چکنم، چاره کنم | روم و به دروازه کنم |
| صداى بزغاله کنم: | اوم اوم اوم به ....! |
| دنبه‌داري؟.... نه! | پس چرا مى‌گي: به؟ |
| *** |
| گنچيشکک اشى‌مشى | لب بوم ما نشى |
| بارون مياد و تر مى‌شى | برف مياد، گندله مى‌شى |
| مى‌افتى تو حوض نقاشى | کى در مياره؟ فراشباشى |
| کى مى‌کشه؟ قصاب باشى | کى مى‌پزه؟ آشپزباشى |
| کى مى‌خوره؟... (حکيم) باشى |
| *** |
| مرغک خوبى داشتم | خويش نگه نداشتم |
| شغاله آمد و بردش | سرپا نشس و خوردش |
| *** |
| دويدم، [و] دويدم | سرکوهى رسيدم |
| دو تا خاتونى ديدم | يکيش به من آب داد |
| يکيش به من نون داد | نون و خودم خوردم، آب و دادم به زمين |
| زمين به من علف داد | علف و دادم به بزى |
| بزى به من پشکل داد | پشکل و دادم به به نونوا |
| نونوا به من آتيش داد | آتيش و دادم به زرگر |
| زرگر به من قيچى داد | قيچى را دادم به درزى |
| درزى به من قبا داد | قبا رو دادم به بابا |
| بابا به من خرما داد | يکيش خودم خوردم، يکيش افتاد به زمين |
| گفتم: بابا خرما بده | زد تو کلام، افتاد تو باغچه |
| رفتم کلام و بيارم |
| آتيش به پنبه افتاد | سگ به شکنبه افتاد |
| گربه به دنبه افتاد |
| زن بشيد آب مى‌کشيد | نون و پنير پيشم کشيد |
| نخوردم و نخوردم | از در خونه درم کشيد |
| *** |
| قورباغه مى‌گه من زرگرم | طوق طلا به گردنم |
| هاجسم و واجسم | تو حوض نقره جسم |
| نقره نمکدونم شد | خانمى به قربونم شد |
| سگه واق‌واق مى‌کنه | دنبشو يه ور مى‌کنه |
| رقيه رق مى‌زنه | سرشو به صندوق مى‌زنه |
| کلاغه غارغار مى‌کنه | آقارو بيدار مى‌کنه |
| *** |
| کلاغه مى‌گه: من غار و غار مى‌کنم واست |
| آقا رو بيدار مى‌کنم واست |
| گنجيشکه مى‌گه: من جيک‌جيک مى‌کنم واست |
| تخم کوچيک مى‌کنم واست |
| خره مى‌گه: من عر و عر مى‌کنم واست |
| پشکل تر مى‌کنم واست |
| شگه مى‌گه: من واق‌واق مى‌کنم واست |
| دزو بى‌دماغ مى‌کنم واست |
| *** |
| خورشيد خانوم افتو کن | يه مش برنج تو واکن |
| ما بچه‌هاى گُرگيم | از سرمائى بمرديم |
| *** |
| رفتم به صحرا ديدم قورباغه | گفتم: قورباغه دماغت چاقه؟ |
| رفتم به صحرا ديدم لاک‌پشت | گفتم: لاک‌پشت قرت ما رو کشت! |
| رفتم به صحرا ديدم مارمورک | گفتم: مارمورک عيدت مبارک! |
| *** |
| گنجيشکک اليلى | باباى منو تو ديدي؟ |
| بله بله من ديدم | کلنگکى دوشش بود |
| آبى ته دولش بود |
| *** |
| گربه مى‌گه: ميو ميو | سگه مى‌گه بدو بيو |
| آب چشمه هک شوره | ماهياى نوش کوره |
| حالا که بلبل مى‌خونه | حالا که بابا بيرونه |
| حسنى که باغ داره | برهٔ چاق داره |
| بچه‌ها بيايين دس بزنيم |
| داروغه چکار دارد؟ |
| *** |
| رفتم به‌سوى صحرا | ديدم سوارى تنها |
| گفتم: سوار کيستي؟ | گفتا: سوار بلبل |
| گفتم: چه دارى در بغل؟ | گفتا: کتاب پُر غزل |
| گفتم: بخوان تا گوش کنم | گفت: آسمان آراسته |
| آفتاب خوشت | مهتاب خوشت |
| مى‌زنيم طبل علا | مى‌رويم پيش خدا |
| اى خداى خوشنام | صد هزارت يک نام |
| کاشکى من مرغى بودم | مرغ سيمرغى بودم |
| در هوا پر مى‌زدم | بر زمين سر مى‌زدم |
| اين درو واکن آش بياد | اون درو واکن آش بياد |
| مرد قزلباش بياد |
| *** |
| هنبونه جونم هنبونه | هنبونه را بسيم برشونه |
| رفتيم آسياب دو دندونه | سلام عليکم هنبونه |
| دردت به جونم هنبونه | آرام جونم هنبونه |
| کى هنبونه رو مى‌جنبونه | نمى‌دونم چرا مى‌لنبونه |
| موش رفته تو هنبونه | سرش و اون‌جا مى‌جنبونه |
| خودش مى‌گه رفيقتم | اما منو مى‌ترسونه |
| اى هنبونه، اى هنبونه | دردم به جونت هنبونه |
| *** |
| سوار اين لاک نمى‌شم | سوار اون لاک نمى‌شم |
| سوار لاک‌زاده مى‌شم | تا دم دروازه ميظرم |
| دروازه نگين داره | قلف عنبرين داره |
| عنبر بساييم ما | دور او بگرديم ما |
| اى شاه کمر بسته | خنجر طلا بسته |
| خواهرش بالاخونه | تنبون قرمزى پاشه |
| بندى قرمزى پاشه! |
| *** |
| يخ کردم و يخ کردم | گربه رو تو مطبخ کردم |
| گربه زن عموم شد | دم پختک‌ها تموم شد |
| *** |
| شاشو شاشو شرمنده | جارو به دمبش بنده |
| دور حياط مى‌گرده | بچه‌ها بياين تماشا |
| شاشو زده به حاشا! |
| *** |
| الک را و دلک رو | بر سنگ بزن گيلک رو |
| گيلک کناره داره | شاه نقاره داره |
| شاخانم تبرزى | انگشترش بلرزى |
| *** |