روايات چهاردهى

بَاو تِمِش (به او گفتم) يک چنگ ديگه هادن بَزى (زد) کَلم (به‌سر کچل من ) کل تَپوک (مشت)

(روايات چهاردهى): راوى آقاى شوريده شاهرودى است که روى کاغذ خط‌دار نيمه طولى با جوهر آبى مطلب را نوشته است. لغات محلى را با شماره مشخص کرده و در پانويس معانى و توضيحات را نوشته است.

(آسانه): قصبه‌اى است در شمال دامغان که بسيار آباد و زيبا و مصفا است.

(لاکچه): شبيه به قربال کوچکى است که در روى آن نان را گرد مى‌کنند.