مقصوره
در طرف جنوبى اين ايوان، مقصوره‌اى به ارتفاع ۳۰ و دهانه ۲۳/۰ متر وجود دارد که در ضلع جنوبى آن محراب بزرگى قرار دارد. در ضلع شمالى آن سه درگاه بزرگ و کوچک به ايوان و از طرف شرقى و غربى آن هم دو درگاه به دو گوشوارى که در دو طرف قرار دارد، گشوده شده است.
محراب شاه‌نشين آن به عرض يک متر و دهانه چهار متر با پوشش پخ و بغله‌ها و اسپر که به کاشى‌هاى خشتى منقش هفت رنگ زمان فتحعلى‌شاهى مزين شده و داراى پوشش رسمى‌بندى و معقلى است. بقيه ديوار ايوان از جرز و اسپر، داراى ازاره ۳۰/۱ متر سنگى و بالاى آن آراسته به گچبرى با نقشه ملات‌سازى طلايى است و سه درگاه ورودى آن يکى در وسط با دهانه پنج متر و دو درگاه ديگر هر کدام با دهانه دو متر در طرفين قرار دارد.
در کمر آن کتيبه‌اى کمربندى از گچبرى به خط ثلث ممتاز شيخ محمدحسن قمي که روى آن سوره تبارک نوشته شده، ديده مى‌شود. در پايان عباراتى که نشان از تعمير مقصوره و احداث شبستان‌ها از طرف فتحعلى‌شاه در سال ۱۲۴۶ دارد، گچبرى شده است که البته بيشتر آن ساييده شده و غير قابل خواندن است. فقط در ضلع غربى آن، نام فتحعلى‌شاه قابل رويت است.
در چهار طرف مقصوره، نيم‌طاقى بالا آمده که فرم مربع را به هشت ضلعى بدل ساخته و تمام بدنه آنها به صورت قوسى مقعر، آراسته به کنده‌کارى توأم با نقاشى‌هاى رنگين است و پوشش آنها با پوشش درگاه در يک سطح قرار دارد. در اين قسمت هشت نما با بدنه گچبرى شده مشاهده مى‌شود و در بالاى آنها ساختمان به شکل شانزده ضلعى درآمده و شانزده نما ساخته شده است. اين نماها يکى در ميان، به صورت نورگير ميان‌تهى و توپر ديده مى‌شود که به وسيله کنده‌کارى توأم با رنگ‌آميزى مزين شده‌اند.
در بالاى اين قسمت، مقصوره از چندضلعى به صورت مدور درآمده و پاطاق گنبد به صورت عرق‌چينى بالا رفته است. بدنه پوشش، مانند کاسه‌اى گلدار است که آن را به صورت واژگون قرار داده باشند. اين پوشش با مقرنس آجرى تزيين شده که بدنه آنها حوضچه‌ها و ديوار با نقشه ظريفى گچبرى و رنگ‌آميزى شده است. نقشه هر قسمت با قسمت ديگر تفاوت دارد.
گوشوارها
در اضلاع شرقى و غربى مقصوره، در وسط يک نما و در دو طرف آن دو درگاه با ديوار آجرى زيبا و پوشش دو قوسى است که به طرف گوشوارها باز هستند.
دو گوشوار چشمه‌پوش با ستون‌هاى مضلع آجرى تزيين شده‌اند. گوشوار شرقى مشتمل بر نه چشمه در سه رديف به وسعت ۲۱٭۲۱ متر است که در آن دو محراب آجرى وجود دارد و گوشوار غربى مشتمل بر شش چشمه در دو رديف به وسعت از شمال به جنوب ۲۱ متر و از شرق به غرب ۲۳/۱۲ متر است.
شبستان‌ها
مقابل ايوان صحنى وسيع وجود دارد که از سه طرف محصور به شبستان‌هاى زيباى چشمه‌پوشى است که به دوران فتحعلى‌شاه تعلق دارد. قدمت شبستان شرقى بيشتر است. اين شبستان داراى نه رديف سه چشمه‌اى بر فراز هجده ستون شش ضلعى و نه ستون چهار ضلعي، يعنى جرزهاى جلوى صحن است که با درهاى آهنى شيشه‌پوش محصور شده است.
شبستان شمالى به علت وجود ايوان شمالى از جلو به دو قست تقسيم شده که از هر طرف داراى دو چشمه است ولى از قسمت آخر که متصل به هم هستند، پنج چشمه به عرض ۱۱ و طول هر قسمت ۴۹ متر بنا شده است.
ايوان شمالى
در بين شبستان‌هاى شمالي، ايوانى به دهنه هفت، عرض هفت و ارتفاع ۱۴ متر از آثار دوره فتحعلى‌شاه -سال ۱۲۴۸ هـ.ق- ديده مى‌شود که ديوار آن مزين به کاشى خشتى است و روى آن به خط ثلث سفيد سوره مبارکهٔ منافقون و در پايان عبارت کتيبه به خط محمدرضا الشريف القمى فى ۱۲۴۸ نوشته شده است. در دو طرف آن دو چشمه و در قسمت بالا و دو طرف ايوان، دو ايوان فوقانى با پوشش مقرنس گچى با جرزهاى آجرى و لچکى‌هاى کاشى‌کارى معقلى وجود دارد.
سردر ورودى
در قسمت ورودى صحن مسجد از طرف غربى ايوان، سردر ورودى به دهانه شش، عرض دو و ارتفاع هشت متر با جدار سفيدکارى و پوشش مقرنس گچى از دوره فتحعلى‌شاه ديده مى‌شود. در قسمت کمر آن کتيبه کمربندى از کاشى خشتى زمينه لاجوردى قرار دارد و روى آن به خط ثلث، آيات يا ايّهاالذين اَمنوا اذا نوديَ للصلوة ... والله خيرُ الرّازقين و در پايان کتيبه جمله اقل الحاج شيخ عباس مصباح‌زاده ۱۳۸۱ قمري خوانده مى‌شود. در دو طرف ايوان، جرزى آجرى وجود دارد و در کنار آن از دو طرف صفه‌اى محرابى با پوشش مقرنس ديده مى‌شود که از دو طبقه تشکيل شده است.