- محمد بن حسن مشهور به شيخ حر عاملى صاحب کتاب وسايل‌الشيعه.
- شيخ مفيد قمى بغدادى از مشايخ و اساتيدى که در فقه و کلام از مشاهير عصر خود به شمار مى‌رفت.
- شيخ ابوالقاسم جعفربن محمدبن‌قولويه قمى از اعاظم فقه.
- احمد برقى از علما و از صحابهٔ امام جواد (ع) و امام هادى (ع) که در توحيد، فقه و حکمت، آداب و اصول و فروع، تفسير، صرف و نحو، تاريخ و ... مهارتى خاص داشت.
- خواجه نصيرالدين محمدبن محمدبن حسن طوسى جهرودى قمى از حکماى فقه که از وى تصنيفات ارزنده‌اى برجاست از جمله شرح بر اشارات شيخ‌الرئيس بوعلى سينا در حکمت، تحرير اقليدس، شرح مجسطى در هيئت، سى فصل در نجوم و تنظيم تقويم سال.
- امين‌الاسلام ابوعلى فضل مشهور به شيخ طبرسي از مفسرين مشهور و محدثين اسلام که از تأليفات وى مجمع‌البيان، جامع‌الجوامع و وجيز است.
- قطب راوندى از بزرگان علم فقه و مفسرين و محدثين سدهٔ ششم هـ.ق که او را شيخ علماى قم شمرده‌اند.
- امام جعفربن احمد على قمى که شيخ‌العلماى شهر رى در زمان شيخ مفيد و از رجال فقه و محدثين عصر خود بود، شيخ‌المتکلمين على خزاز قمى از فقها و محدثين که داراى تأليفاتى در علم فقه، کلام و اصول دين است.
- شيخ منتخب‌الدين قمى يکى از فقها و محدّثانى که به عنوان شيخ‌الاصحاب از او نامبرده شده و کتاب‌هاى بسيار تأليف نموده.
- سيد صدرالدين رضوى قمى از علماى بزرگ دوران سلطان حسين صفوى که در قم به تدريس اشتغال داشت.
- سيد رضى‌الدين آوه‌اى از علما، فقها و محدثين، بجلى از مورخين اواخر سدهٔ چهارم هـ.ق.
- ملا محمد طاهرقمى از شيوخ علما.
- قاضى سعيد قمى از حکماى دورهٔ صفويه که در مدت اقامت در اصفهان حکيم کوچک خوانده شد.
- ميرزاى قمى از محققين و صاحب قوانين که در سال ۱۱۶۰ هـ.ق در چايلق متولد شد.
- آيت‌الله حائرى.
- حاج شيخ عبدالکريم يزدى قمى مؤسس حوزهٔ علميهٔ قم که در سال ۱۲۷۶ هـ.ق در قريهٔ مهرجرد يزد متولد شد و در سال ۱۰۰۰ ش به دعوت آيت‌الله حاج ميرزا محمدفيض عازم قم شد.
- آيت‌الله حاج آقا حسين طباطبايى قمى از علماى بزرگ قم که پس از تعليم علوم مقدماتى از قم به نجف عزيمت نمود.
- حاج ميرزا محمد فيض قمى امام فقها از محدثين، علما و مجتهدين قم که متولى آرامگاه فتحعلى‌شاه بود.
- حضرت امام خمينى بنيان‌گزار جمهورى اسلامى ايران فرزند آيت‌الله مصطفى در بيستم جمادى‌الثانى سال ۱۳۲۰ هـ.ق در خانواده‌اى روحانى در شهر خمين قدم به عرصه وجود نهاد. ايشان در سال ۱۳۴۵ در شهر قم رحل اقامت افکند و از محضر آيت‌الله حائرى کسب فيض کرد و به درجه اجتهاد رسيد و سرانجام در چهاردهم خرداد سال ۱۳۶۸ ش چشم از جهان فرو بست.
ديگر بزرگان
- عميد قمى از وزراى اسلام‌مدار که در فلسفه، علوم ادبى و عربى و نجوم استاد بود.
- ابوالفتح بن استاد از وزراى بزرگ قم که به وزارت رکن‌الدوله و مؤيدالدوله گماشته شد و او را ذوالکفايتين ناميدند، تاج‌الملک قمى رئيس ديوان ملکه ترکان خاتون.
- مجدالملک براوستانى قمى وزير هنرمند سلطان برکيارق بن سلطان ملکشاه سلجوقي.
- عبدالله ابن عزيز قمى از مشاهير و وزير امير نوح سامانى که علوم ادبى را در قم فرا گرفت و در سلک نويسندگان دربار رکن‌الدوله درآمد،
- کمال‌الدين ثابت قمى وزير سلطان مسعود که در سرودن شعر و نامه‌نگارى مهارت داشت،
- شرف‌الدين ابوطاهر قمى که در فضل يگانه و در نامه‌نگارى و انشاء سرآمد بود و نزد خواجه نظام‌الملک مکانت به‌سزا يافت و در سال ۴۸۱ هـ.ق به حکومت مرو گماشته و وجيه‌الملک ناميده شد و سپس ملقب به شرف‌الملک و به وزارت سلطان سنجر برگزيده شد،
- مؤيدالدين قمى که در جوانى از قم عازم بغداد شد و به واسطه مهارتى که در فن انشا و کتابت خطوط اسلامى داشت جزء کتاب ديوان درآمده و مقرب خليفه ناصرالدين‌الله عباسى و در سال ۵۹۰ هـ.ق به وزارت منسوب شد.
- مؤيدالدين ثانى از وزراى اسلامى که در علوم منقول و معقول و فن نظم و نثر فارسى و عربى مهارت داشت.
- سعدالملک آوه‌اى قمى از وزراى بافضيلت سلطان محمدبن ملکشاه سلجوقى که نخست کاتب و رئيس ديوان وى بود، خواجه سعدالدين محمد آوه‌اى وزير غازان خان بن تولى خان بن چنگيزخان که دبيرى بافضيلت و دانش بود و در دورهٔ وزارت چنان حسن شهرت داشت که علامه حلّى رساله‌اى به نام او تحت عنوان رسالهٔ سعديه تصنيف کرد.