تنگ تکاب بهبهان که در بيشترين متون جغرافيائى قديم، آن را تنگ تکاو نوشته‌اند و گهگاه هم آن را ”در بند پارس“ ناميده‌اند در نه کيلومترى شمال شهر بهبهان کنونى واقع است.


از نواحى کارخانهٔ سيمان رو به شمال تا به مدخل تنگ تکاب آثار ويرانه‌هاى ارجان ارگان قديم وجود دارد. هرچه به سوى رود مارون پيش رويم ويرانه‌هاى شهر باستانى ارجان بيشتر مشاهده مى‌شود، در اوايل تنگ تکاب که مسلماً معبر کوهستانى جادهٔ قديمى بين‌النهرين - استخر و جادهٔ دورهٔ اسلامى خوزستان - فارس بوده و به فاصلهٔ کمى از مدخل تنگ چند کتيه به خط فارسى نستعليق ساده بر روى سنگ کوه منقور است. کتيبهٔ اول مستطيل‌شکل مى‌باشد ولى سطر خطوط آخر آن به‌صورت مثلثى‌شکل نقر شده‌اند و هر ضلع اين کتيبه ۱۵۰ سانتى‌متر و ارتفاع جميع سطور مجموعاً حدود دو متر و عرض آن ۱۱۰ سانتى‌متر است.


کتيبهٔ دوم مثلثى‌شکل مى‌باشد که قاعدهٔ فوقانى آن ۱۱۰ سانتى‌متر و ارتفاع آن ۵۰ سانتى‌متر مى‌باشد و هر ساق مثلث ۷۵ سانتى‌متر و رأس مثلث رو به پائين کتيبه است و با کتيبهٔ اول جمعاً سى سطر حک شده است.