جمعیت
طبق آخرین سرشماری کشوری (۱۳۷۵) جمعیت استان کرمانشاه ۱،۷۸۷،۵۹۶ نفر بوده که از این تعداد ۱۵/۶۱% در نقاط شهری و ۷/۳۷% در نقاط روستائی و کمتر از یک درصد غیرساکن (عشایر) بودهاند.
نژاد
سرزمین کرمانشاهان از دیرباز محل نخستین اجتماعها و مهد تمدنی کهن و مرکز آبادی بوده و نخستین دولت متمدن ماد در این سرزمین بهوجود آمده است.
پیش از ورود استقرار آریائیها در کرمانشاهان، نژادهای بومی در این منطقه میزیستند مدارک بازمانده از دوران پیش از تاریخ حاکی است علاوه بر نژاد مدیترانهای، نژادهای دیگری در کرمانشاه و پیرامون آن سکونت داشتهاند. و فرهنگهای متفاوتی در آنجا بههم اختلاط یافتهاند.
از اقوام قدیمی کرمانشاهان عیلامیها، لولوبیها، هوریها، کویتان، کالیها، مغانها، سامیها و الیپیها هستند. اقوام کنونی نیز شامل کردها، لرها، عربها و ترکها هستند.
زبان
از میان لهجههائی رایج در غرب کشور از جمله کرمانشاهان، لهجه کردی است. لهجه کردی شاخهای از زبان فارسی که به واسطه اهمیت خاص در نگهداری بعضی ادبیات مکتوب جایگاهی خاص دارد. این لهجهها به واسطه رابطه کمتر کوهنشینان با سایر طوایف و شهرها قدیمیتر و در شهرها بهصورت جدیدتر و با آمیزش بیشتر با زبان عربی و فارسی متداول است.
لهجههای اصلی کردی و یا گروههای اصلی لهجههای کورمانجی و کردی (گوشیهای جنوبشرقی است) سایر لهجههای رایج در استان لری، لکی و ترکی است.
مذهب
دینهای رایج در کرمانشاهان از آغاز تا امروز عبارتند از: آئینهای اولیه آریاها زرتشتی یهودی، مسیحی و اسلام، ساکنان فلات ایران، از جمله منطقه کرمانشاهان در دوره ماقبل تاریخ یعنی در عهدی که آن را میتوان بین ۱۰،۰۰۰ تا ۱۵،۰۰۰ سال ق.م قرار دارد معتقد بودند که حیات آفریده یک ربةالنوع بوده و جهان در نظر آنان حامله بوده و نه زائیده و منبع حیات، بلکه به عکس آنچه مصریان باور داشتند مؤنث بود نه مذکر.