جمعيت
استان ايلام از نظر جمعيت از استان‌هاى کم‌تراکم محسوب مى‌شود. تراکم جمعيت در اين استان ۲۵۱۶ نفر در هر کيلومتر مربع است. اين توزيع اما يکنواخت نيست. جمعيت استان به دليل شرايط جغرافيايى مناسب، بيشتر در نواحى شمال و شمال شرقى متمرکز است.
براساس سرشمارى سال ۱۳۷۵، استان ايلام داراى ۱۸۷،۸۸۶ نفر جمعيت است.
نژاد
استان ايلام از اقوام کرد، لر، لک و عرب هستند. کردها در سراسر استان به خصوص در شمال، شمال غربى و مرکز استان پراکنده‌اند و لرها در جنوب و جنوب غربى اين منطقه به سر مى‌برند. لک‌ها در نواحى آبدانان، دره‌شهر و هليلان اسکان دارند.
در بين عشاير و ايلات اين استان، شمار اندکى از کولى‌ها زندگى مى‌کنند. ريشه آنان از نژاد کولى‌ها است که در هند و کشورهاى اروپايى زندگى مى‌کنند.
زبان
شاخه‌هايى از گويش‌هاى کردى و لکى به شرح زير در استان ايلام رايج است:
کردى مهکى
گويش شهر ايلام و حومه، چوار، ملکشاهي، قسمتى از شيروان و چرداول، على شروان بخش بدره، صالح‌آباد و قسمتى از مهران.
کردى کلهرى
با اندک تفاوت در مقايسه با لهجه مهکي، گويش ساکنان ايوان و قسمتى از چرداول است.
کردى پشتکوهى جنوبى
گويش اکثر ساکنان آبدانان، زرين‌آباد، دهلران و قسمتى از مهران.
لرى
گويش ساکنان دره‌شهر و بخشى از دهلران (طوايف کايدخورده، ديناروند و سگوند) و عده‌اى از مردم آبدانان.
لرى شوهانى
گويش طايفه شوهان و حسن گاودارى شيروان است.
لرى آميخته با کردى
طوايف هند مينى و دوسان به آن تکلم مى‌کنند.
لکى
گويش ساکنان روستاهايى از دره‌شهر، آبدانان، هليلان و چرداول سفلى است.گويش‌هاى لکى و کردى پشتکوهى بيش از همه لهجه‌ها به يکديگر نزديک است.
عربى
ساکنان موسيان، دهلران و عرب و رودبار شيروان به لهجه‌هايى از زبان عربى سخن مى‌گويند.
مردم استان با زبان فارسى آشنا هستند. ريشه بسيارى از واژه‌ها در گويش‌هاى محلى با زبان فارسى دَرى مطابقت دارد و مى‌توان پاره‌اى از واژه‌هاى زبان‌هاى باستانى ايران را در گويش‌هاى رايج در اين استان يافت.
مذهب
مردم ساکن در اين استان عموماً مسلمان و شيعه دوازده امامى هستند. تعداد بسيار کمى از پيروان مذاهب ديگر نيز در اين استان به سر مى‌برند.
کولى‌ها نيز به مرور زمان، به اعتقادات عمومى مردم پايبند شده‌اند و هم‌اکنون اکثر آنان مسلمان و شيعى مذهب هستند.