نخستين اروپائيانى که با انگيزه سلطه سياسى به زامبيا آمدند پرتغاليان بودند. در اوايل قرن هجدهم اتباع پرتغالى در جستجوى يافتن راه دريائى به هند و توسعه تجارت ادويه، به شرق آفريقا رسيدند و در قسمت‌هايى از زامبياى فعلى سکنى گزيدند. پرتغال تصميم به اتصال موزامبيک و آنگولا که از مستعمره‌هاى اين کشور بودند داشت که تحقق اين امر دستيابى به زامبيا را مى‌طلبيد . در اواخر قرن هيجدهم انگليسى‌ها به عنوان سرکردهٔ جهانى تجارت برده عازم زامبيا شدند و سيسيل رودز (Ceci John Rhodes) در سال ۱۸۷۰ در حالى‌که فقط ۱۷ سال داشت از آفريقاى جنوبى به زامبيا آمد. وى که اصالتاً انگليسى بود در بيست و چهار سالگى طرح بزرگى براى گسترش امپراطورى بريتانيا تنظيم کرد. براساس اين طرح شرکت انگليسى آفريقاى جنوبى ((British Sovth Africa Company(Bsac ) تحت رياست رودز تأسيس و موظف شد در حيطهٔ فعاليت خود حکومت‌هاى جديدى تشکيل دهد در اين راستا منطقه شمال آفريقاى جنوبى (زامبيا و زيمبابوه فعلى ) رودزيا ناميده شد.



رودز نمايندگان شرکت را براى انعقاد پيمان‌هاى با رؤساى قبايل مناطق مختلف شمال آفريقاى جنوبى گسيل مى‌داشت. رؤساى قبايل که رهبران سنتى منطقه بودند به تصور آن که با انعقاد اين پيمان تحت حمايت دولت بريتانيا قرار مى‌گيرند و اين دولت آنان را در مقابل جنگ‌هاى قبيله‌اى حمايت خواهد کرد، پيمان را امضاء مى‌کردند. شرکت انگليسى پس از انعقاد اين پيمان‌ها اقدام به تصاحب زمين‌هاى قبايل مختلف به قصد آبادانى مى‌نمود . اما به تدريج روساى قبايل به‌ويژه در رودزياى شمالى (زامبياى فعلى ) سياست‌هاى پشت پرده شرکت انگليسى را دريافتند و فهميدند که به جاى اينکه آنان مالک دائمى زمين باشند انگليسى‌ها از آن استفاده مى‌کنند. براين اساس بود که نارضايتى رؤساى قبايل و پيروان آنان از شرکت انگليسى زمينه ساز مبارزات ضد استعمارى گرديد. قبايل بمباولوندا از اولين قبايلى بودند که از پذيرفتن سلطه انگليس اجتناب کردند و نيروهاى انگليسى براى سرکوب آنان از سرزمين نياسلند (Nyasaland) که امروزه مالاوى (Malawi ) ناميده مى‌شود وارد رودزياى شمالى شدند.