اهميت استراتژيک رومانى در منطقه

رومانى در سال ۱۹۴۵ به بلوک شرق پيوسته و ده سال بعد يعنى در سال ۱۹۵۵ به عضويت پيمان ورشو درآمد. واقع بودن رومانى در ساحل درياى سياه به عنوان منطقه برخورد پيمان ورشو و پيمان ناتو اهميت ويژه‌اى را به اين کشور مى‌بخشيد. از سوى ديگر رومانى فاصله جغرافيائى ميان شوروى و يوگسلاوى غير متعهد و بلغارستان هماهنگ با کرملين را پر مى‌ساخت.



رومانى به لحاظ داشتن مرز طولانى با شوروى به‌عنوان يکى از مناطق حائل اين ابر قدرت تلقى مى‌گرديد. اما با وجود اين موقعيت حساس جغرافيائي، رهبر رومانى از سال ۱۹۶۰ به اين طرف سياستى نسبتاً مستقل‌تر را در مقايسه با مجموعه اروپاى شرقى دنبال نمود. بعد از فروپاشى حکومت کمونيستى در اين کشور و به‌طور کلى فروپاشى بلوک شرقي، رومانى موقعيت سابق خود را از دست داد ولى به‌عنوان يک کشور حاشيه‌ درياى سياه و قرار داشتن بخش طولانى از رود دانوب در اين کشور و مجاورت با مرزهاى آبى ترکيه (عضو ناتو)، اهميت آن باقى ماند. پس از تحولات شرق اروپا و بروز بحران بالکان، رومانى به علت واقع شدن در شبه جزيره بالکان با توجه به وسعت، جمعيت نيروهاى نظامي، مجاورت با کشورهائى نظير صربستان، مجارستان و اوکراين از اهميت خاصى برخوردار گرديد.


رومانى از نظر جمعيت پس از روسيه و لهستان پرجمعيت‌ترين کشور در شرق اروپا محسوب مى‌شود عوامل مذکور به نوبه خود در استعداد نيروى نظامى اين کشور به خصوص در مواقع بحران و همچنين در خصوص نيروى کار صنعتى و کشاورزى مؤثر مى‌باشد. رومانى از جمله کشورهائى است که اقليت نژادى سياست خارجى آن‌را متأثر مى‌سازد. در اين راستا به علت وجود حدود يک ميليون و ششصد هزار نفر اقليت نژادى مجارى در فلات ترانسيلوانيا روابط دو کشور رومانى و مجارستان دچار تنش‌هائى بوده است.



رئيس جمهور پيشين اين کشور آقاى يون‌ايليسکو رومانى را يک منطقه با ثبات در منطقه‌اى که در اطراف آن مناقشات متعدد جريان دارد، ناميد.

نقش تعيين کننده هر يک از عوامل جغرافيائى و منابع طبيعى

دو سوم مرزهاى رومانى آبى است که از اين ميان ۱۱۰۰ کيلومتر مرز رودخانه‌اى با صربستان و بلغارستان و ۲۴۵ کيلومتر مرز آبى با درياى سياه دارد. وجود اين عوارض طبيعى و نيز استقرار رشته کوه‌هاى کارپات از شمال تا جنوب غربى مى‌توانند به‌عنوان عوامل مهم در جغرافياى سياسى رومانى محسوب کردند. حاکميت اين کشور بر دلتاى دانوب و همچنين کانال دانوب - درياى سياه و ۲۴۵ کيلومتر ساحل درياى سياه از اهميت خاصى براى اين کشور برخوردار است.


رومانى از نظر منابع طبيعى غنى نبوده و لذا به واردات مواد اوليه متکى است. ذخيره نفتى رومانى نه چندان زياد و ذغال سنگ اين کشور با کيفيت پايين مى‌باشد. سنگ نمک، گاز متان از ديگر توليدات رومانى هستند. لذا رومانى به لحاظ منابع طبيعى از موقعيت استراتژيک قابل ملاحظه‌اى برخوردار نيست.


رومانى در آوريل سال ۱۹۹۶ اولين واحد از نيروگاه اتمى خود را وارد مدار نمود و پيش‌بينى شده است تا سال ۲۰۰۰ دومين آن‌را به کار خواهد گرفت. اين نيروگاه براى رومانى از اهميت استراتژيک برخوردار است و وابستگى اين کشور به انرژى وارداتى را به‌شدت کاهش خواهد داد به‌خصوص اينکه رومانى توانائى آب سنگين موردنياز اين نيروگاه را دارد. لذا اين منبع انرژى نقش تعيين کننده‌اى براى اين کشور در بردارد.