در نوامبر ۱۹۸۷ قطر روابط کامل ديپلماتيک خود با مصر را از سر گرفت. اين اقدام پس از اعلام مصوبه اجلاس سران عرب در اردن مبنى بر مختار نمودن کشورهاى عربى به تجديد روابط با مصر به عمل آمد. در ژوئيه ۱۹۸۸ قطر اقدام به برقرارى روابط ديپلماتيک با جمهورى خلق‌چين و در ماه اوت همان سال با شوروى سابق نمود. برقرارى روابط با شوروى تا حدودى ناشى از فشار آمريکا بر قطر در جريان بحران موشک‌هاى استينگر و نيز موافقت مجلس سناى آمريکا با پيشنهادى مبنى بر ممنوعيت فروش سلاح به قطر صورت گرفت. روابط قطر با شوروى سابق با امضاى يک موافقت‌نامه اقتصادي، بازرگانى و همکارى فنى در سال ۱۹۹۰ دنبال شد. از سال ۱۹۸۹ تا ۱۹۹۱ قطر با کشورهاى يوگسلاوى چکسلواکي، رومانى و بلغارستان روابط ديپلماتيک برقرار کرد. همچنين با پايان يافتن جنگ عراق عليه ايران در سال ۱۹۸۸ زمينه گسترش هر چه بيشتر روابط جمهورى اسلامى ايران و قطر فراهم گرديد.



قطر همچنين در اين دوره نقش نسبتاً فعالى را در اوپک و او آپک ايفا نمود. به‌طور کلى سياست خارجى اين کشور در دهه ۸۰ و بويژه سالهاى آخر آن از حالت رکود و بى‌تحرکى خارج شده و به تدريج نقش متناسب با موقعيت و منافع ملى خود را بدست آورد. قطر به عنوان عضو شوراى همکاري، اتحاديه عرب و سازمان ملل تجاوز دوم اوت ۱۹۹۰ عراق به کويت را محکوم و عليرغم حمايت‌هاى قبلى آن از عراق در طول ۸ سال جنگ تحميلى عليه ايران، اجازه داد تا حدود ۱۰۰۰ نظامى آمريکايي، ۵۵۰ کانادايي، ۶۰ تن از پرسنل نظامى فرانسه و بخشى از نيروهاى مصرى در خاک اين کشور پياده شوند. علاوه بر آن واحدهايى از ارتش قطر نيز در عمليات آزادسازى کويت در ماههاى ژانويه و فوريه ۱۹۹۱ نيز مشارکت نمودند. به‌رغم سياست‌هاى دهه ۷۰ ميلادى قطر نسبت به رژيم صهيونيستى و نيز مخالفت مطبوعات اين کشور با توافق غزه - اريحا وزير خارجه قطر در شهريور ۱۳۷۲ اعلام نمود که قطر آنچه را که مورد قبول فلسطينيان باشد تأئيد مى‌کند. متعاقباً اين کشور با نقش روزافزونى که روند صلح اعراب و اسرائيل ايفاء نمود، به عنوان محل برگزارى اجلاس کميته کنترل تسليحات و امنيت منطقه‌اى وابسته به مذاکرات صلح انتخاب شد. در اين اجلاس ۴۳ کشور از جمله آمريکا، روسيه و اسرائيل حضور داشتند. وزير خارجه قطر همچنين در حاشيه اجلاس‌هاى ۴۸ و ۴۹ مجمع عمومى سازمان ملل در سال‌هاى ۱۳۷۲ و۱۳۷۳ با وزير خارجه اسرائيل ملاقات و مذاکره نمود.


وزير خارجه قطر در ۷/۱۰/۷۳ اعلام نمود که موضوع افتتاح دفتر حفاظت منافع از سوى اسرائيل و قطر در دست بررسى مى‌باشد. با اينحال به دنبال اجلاس سران مصر، سوريه و عربستان، در دى‌ماه ۱۳۷۳در اسکندريه که منجر به تصميماتى جهت تغليق روابط اعراب با اسرائيل (به استثناء مصر) و تقويت موضع اعراب در مقابل اسرائيل شد، قطر عملاً و عمان با موضع‌گيرى علنى مجبور به تأخير و يا محافظه‌کارى در روند برقرارى روابط با اسرائيل شدند. تلاش‌ها جهت برقرارى روابط با آفريقاى جنوبى که به دنبال لغو تبعيض نژادى در اين کشور آغاز شده بود با ديدار پيک بوتا وزير خارجه آفريقاى جنوبى از قطر در اول ارديبهشت‌ماه ۱۳۷۲ وارد مرحله جديدى شد. قطر در ژوئن ۱۹۹۲ همچون کويت و بحرين، يک پيمان دفاعى با آمريکا منعقد کرد. اين کشور در حال حاضر از يک طرف مى‌کوشد که با حفظ گسترش روابط با ايران و عراق وزنه‌هايى را در مقابل تهديدات عربستان ايجاد نمايد و از سوى ديگر به‌منظور حفظ حمايت کشورهاى غربي، عقب نماندن از ساير کشورهاى عربى حوزهٔ خليج‌فارس و نمايش تحرک و پويايى در سياست خارجى اقدام به برداشتن گام‌هايى جهت ايجاد روابط با رژيم صهيونيستى نموده است. قطر به‌رغم تعهد تئوريکى به مصوبات شوراى همکارى عملاً در خصوص پاره‌اى مسائل از جمله روابط با ايران و عراق به صورت منفرد عمل کرده است.