با اضمحلال پيمان ورشو در سال‌هاى آغازين دههٔ ۱۹۹۰ ميلادى و تغيير سياست خارجى لهستان از سيستم کمونيستى به سمت دمکراسى تلاش جهت پيوستن به ساختار امنيتى غرب در دستور کار مقامات اين کشور قرار گرفت. لذا لهستان در سال ۱۹۹۴ ميلادى به عنوان اولين گام حضور در برنامهٔ مشارکت براى صلح ناتو را بدست آورد. اين حرکت از جانب ناتو، مقدمه‌اى براى شناسايى و آزمايش توان نظامى و دفاعى کشورهاى راغب در اين سازمان مورد ارزيابى قرار گرفت. در سال ۱۹۹۶ سربازان لهستانى در چارچوب برنامهٔ مشارکت براى صلح ناتو در نيروهاى حافظ صلح ناتو، SFORT و IFORT در بوسنى و هرزگوين حضورى فعّال داشتند.


سهيم شدن سربازان لهستانى در نيروهاى SFORT شامل ۲ گروهان عملياتى از گردان لهستانى - نورديکى با حضور ۳۰۰ نظامى از تيپ هوابرد شهر کراکف بود. مهمترين وظيفه آنها جلوگيرى از جنگ‌هاى داخلى و مبارزه با مخالفين دولت مرکزى در منطقه بالکان بوده است. لذا طى سال‌هاى ۱۹۹۷-۱۹۹۴ لهستان مذاکرات فشرده‌اى را با سرفرماندهى ناتو در بلژيک انجام داد که سرانجام در اجلاس ران ناتو در مادريد در ژوئيه سال ۱۹۹۷، آنان با عضويت لهستان به همراه کشورهاى چک و مجارستان در اين سازمان موافقت کردند. لذا مقرر گرديد که عضويت کامل آنها در سال ۱۹۹۹ در اجلاس واشنگتن نهايى گردد. با عضويت کامل لهستان در ناتو ماه آوريل سال ۱۹۹۹ اين کشور عملاً در قالب نيروهاى نظامى ناتو در مأموريت‌هاى اين سازمان در آلبانى تحت‌عنوان AFOR حضور داشته است. در آلبانى وظيفهٔ سربازان لهستانى دفاع از ستاد فرماندهى اين سازمان بوده است. در سال ۲۰۰۰ لهستان درحدود ۴۵۰ تن از نيروهاى نظامى خود را در چارچوب مأموريت‌هاى حفظ صلح اين سازمان در يوگسلاوى (کوزوو) تحت عنوان KFOR اعزام نمود.


بعد از عضويت لهستان در ناتو، اين سازمان براى همگامى کامل نيروهاى نظامى لهستان با استانداردهاى اين سازمان طى گزارشى هزينه‌هاى ساختار نظامى کشورهاى عضو را (اعضاء قديم و جديد) ۷/۲ -۱/۲ ميليارد دلار در سال برآورده کرده است. براساس آن مقرر گرديد تا ۳۵ درصد هزينه، از بودجه ملى اين کشورها تأمين و ۶۵ درصد بقيه توسط ساير اعضاء ناتو پرداخت شود. در اين راستا لهستان علاوه بر قبول هزينه‌هاى مدرن‌سازى ارتش خود، بايد ساليانه بين ۲۳۰ تا ۳۵۰ ميليون دلار بابت هزينه‌هاى حضور در ناتو نيز پرداخت نمايند.