فرودگاه‌ها

سازمان هوانوردى کشور (Civil Aviation) به لحاظ سازمانى زير نظر وزارت دفاع بود، از سال ۱۹۶۹ از اين وزارت جدا شد و به صورت يک سازمان خود گردان با نظارت عاليه و نهائى وزارت دفاع درآمد. سازمان‌هائى که زير نظر بخش هوانوردى هستند عبارت است از: هواپيمائى بين‌المللى پاکستان سازمان هواپيمائى کشوري، سازمان توسعه فرودگاه‌ها، نيروى حفاظت فرودگاه و سازمان هواشناسي.

در ۱۹۸۲ سازمان هواپيمائى کشور تأسيس شد که کار آن تنظيم و هدايت ارتقاءِ ترافيک هوائى است. سياست‌گذاري، تجهيز فرودگاه‌ها و مسائل مربوط به خطوط پرواز و ارتقاءِ وضعيت پروازها نيز به عهده اين سازمان است. در ۱۹۶۵ توسعه فرودگاه‌هاى کشور تأسيس شد که کار احداث، مرمت و برنامه‌ريزى فرودگاه‌هاى کشور را انجام مى‌دهد. اين سازمان طرح‌هائى در عربستان نيز انجام داده است. کار ساخت فرودگاه عظيم جناح در کراچى که در ۱۹۹۲ مورد بهره‌بردارى قرار گرفت از طرح‌هاى موفق اين سازمان است.

پاکستان داراى ۶ فرودگاه بين‌المللى در شهر‌هاى کراچي، لاهور پيشاور، کويته، راولپندى و اسلام آباد است. علاوه بر آن ۹۴ فرودگاه داخلى ديگر نيز وجود دارد. (Ibid,P:33.)

دولت پاکستان بخش خصوصى را در سيستم حمل و نقل هوائى درگير ساخته تا از بين اين طريق مسائل و مشکلات اين بخش را تسهيل نمايد. هواپيمائى بين‌المللى پاکستان داراى ۴۷ فروند هواپيما مى‌باشد که از اين تعداد ۸ فروند بوئينگ ۸،۷۴۷ فروند ايرباس B4-A300، ۳ فروند ايرباس 300-A310، فروند بوئينگ ۷۰۷، ۶فروند بوئيگ 300-737، ۱۴ فروند فرکر 37-F، يک فروند بوئينگ بارى ۷۰۷، دو فروند هواپيماى ديگر مى‌باشد. خط مذکور به اکثر نقاط جهان پرواز دارد و از ۴۹ ايستگاه بين‌المللى و ۳۴ ايستگاه داخلى استفاده مى‌نمايد. برخى از ايستگاه‌هاى بين‌المللى عبارت‌ است از : نيويورک، تورنتو، رم، کپنهاک، پاريس، بانکوک، کلمبو، مالي، کوالالامپور، مانيل، سنگاپور، جاکارتا، توکيو۷ پکن، تاشکند، آلماآتا، باکو و عشق آباد، رياض، جده، ظهران، دهلي، داکا، بمبئي، کاتماندو.