شيلات

ماهى‌گيرى فعاليت اقتصادى عمده در کنار کمر بند ساحلى سند و بلوچستان است. شيلات حدود چهار درصد توليد کشاورزى و يک درصد توليد ناخالص داخلى را تشکيل مى‌دهد و يک درصد نيروى کار جارى را به‌کار مى‌گيرد. به منظور بهبود شيلات پاکستان طرح‌هايى زير نظر سازمان شيلات پاکستان اجراء مى‌شود. بخش ماهى‌گيران دريائي، بخش‌هاى ماهى‌گيران ايالتى پنجاب و کراچي، سند و ايالت سرحد سمال غربى طرح‌هاى عمده زير را به مرحله اجراء در مى‌آورند:


- مرکز تعليم ماهى‌گيران؛ (Fisheries Trainning Center)


- دومين طرح توسعه کشاورزان (Second Agriculture Development Project)


- بندرگاه ماهى‌گيران کراچي. (Karachi Fisheries Harbour)



دولت اقدامات ديگرى نيز به منظور بهبود بخش شيلات انجام مى‌دهد. ابتکاراتى به‌وسيلهٔ بخش شيلات ايالتى و فدرال، به منظور تقويت تسهيلات بهبود خدمات توسعه، توسعه ارزش افزوده محصولات، افزايش مصرف سرانه و بهبود تدريجى وضعيت اقتصادي- اجتماعى ماهى‌گيران، انجام شده است. کل ماهى‌هاى گرفته شده در سال ۱۹۹۷، ۵،۷۵۱،۰۰۰ تن بود (Ibid)

دامدارى

پاکستان در زمينه دامدارى وضعيت نسبتاً مطلوبى دارد. سهم دامدارى در محصولات کشاورزى و توليد ناخالص به ترتيب ۹/۳۳ درصد و ۰۴/۸ درصد براى سال ۹۵-۱۹۹۴ تخمين‌زده مى‌شود که نرخ رشد سالانه آن ۵/۵ درصد در مقايسه با ۶ درصد در ۹۴-۱۹۹۳ مى‌باشد. افزايش مطلوبى در توليد محصولات دامى نظير شير، گوشت و تخم‌مرغ ديده مى‌شود.


به رغم جمعيت بالاى کشور، پاکستان در حال حاضر در زمينه فراورده‌هاى لبني، گوشت و امثال آن خودکفا است و نيازى به واردات آن از خارج از کشور ندارد. ضمن آنکه با عدم واردات اين گونه مواد مصرفى سالانه کمک شايان توجهى به اقتصاد ملى مى‌نمايد. طرح توسعه دامدارى در همه ايالت‌ها به‌وسيله دولت‌هاى ايالتى و فدرال با کمک بانک توسعه آسيا به ارزش ۵۵ ميليون دلار آمريکا براى افزايش شير و توليد گوشت و توليد گوشت در کشور به اجراء در مى‌آيد.