اوضاع مالى و شاخص‌هاى اقتصادى

ذخاير ارز خارجى و طلا

در فاصله سال‌هاى ۱۹۸۵ تا ۱۹۹۰، کليه ذخاير بين‌المللى هلند به استثناء ذخاير در صندوق بين‌المللى پول و حق برداشت مخصوص (SDR) رو به افزايش داشته است. در فاصله سال‌هاى ۱۹۹۰ الى ۱۹۹۳ ذخاير طلا و حق‌ برداشت مخصوص (SDR) رو به کاهش گذاشت و در مقابل ارزهاى خارجى و ذخاير در صندوق بين‌المللى پول افزايش چشمگيرى يافته است. افزايش ذخاير ارزى ناشى از صادرات و توليد در بخش‌هاى مختلف اقتصادى بوده است.

جدول ذخاير بين‌المللى هلند طى سال‌هاى ۱۹۸۸ تا ۱۹۹۳ ميلادى (ميليون دلار آمريکا)

توليد ناخالص داخلى (Gross Domestic Product) و چگونگى رشد آن

الگوى رشد توليد ناخالص داخلى هلند به‌سان ديگر کشورهاى اروپايى است. رشد بالاى توليد ناخالص داخلى در دهه ۱۹۶۰ (به‌طور متوسط ۶ درصد طى سال‌هاى ۱۹۶۳ تا ۱۹۷۰)، در سال‌هاى بعد کندتر گرديد اما بازهم در مقايسه با ديگر کشورهاى اروپايي، قابل توجه بوده است. در سال‌هاى دهه ۱۹۷۰ متوسط توليد ناخالص داخلى ۱/۳ درصد بوده است و در اوايل دهه ۱۹۸۰ به دليل رکود جهانى ناشى از بحران نفتى سال ۱۹۷۹ و افزايش دستمزدها و کسرى بودجه بخش عمومي، رشد توليد ناخالص داخلى در دو سال ۱۹۸۰ و ۱۹۸۱ منفى شد. در سال ۱۹۸۴، رشد (GDP) مجدداً مثبت شد و به ۱/۳ درصد رسيد، اما عدم تعادل در بخش کاهش دوباره رشد را درپى داشت و به ۹/۰ درصد در سال ۱۹۸۷ رسيد. در سال‌هاى ۱۹۸۹ و ۱۹۹۰ ميلادى با استمرار تقاضا در سطح داخلى و جهاني، توليد ناخالص داخلى به بالاترين نرخ رشد خود نسبت به سال ۱۹۷۶ رسيد و تا ۱/۴ و ۴/۳ درصد افزايش يافت. اين ميزان رشد، علاوه‌بر افزايش تقاضاى جهاني، تا حدودى مديون تغيير نظام مالياتي، کاهش نرخ بيکارى درنتيجه افزايش تقاضاى نيروى کار و رکود بازار انرژى‌هاى فسيلى بويژه نفت در بعد داخلى و نيز افزايش هزينه‌هاى خانوارها براى کالاهاى بادوام بوده است.

هلند از سال ۱۹۹۰ الى ۱۹۹۲ ميلادي، سالانه به‌طور متوسط رشدى معادل ۱/۲ درصد داشته است.

از ميان بخش‌هاى مختلف اقتصادي، سهم بخش کشاورزى هلند در توليد ناخالص داخلي، در مقايسه با پاره‌اى از کشورهاى عضو جامعه اقتصادى اروپا بيشتر است. افزايش سهم اين بخش بيشتر مديون فعاليت‌هاى دامدارى و پرورش گل و گياه زينتى بوده است. سهم بخش صنايع و معادن طى سال‌هاى دهه هشتاد رو به کاهش بوده و از ۳۰ درصد کل توليد ناخالص داخلى به کمتر از ۲۷ درصد رسيده است که بيشترين افزايش سهم در توليد ناخالص داخلى در بخش خدمات روى ‌داده است.

جدول روند توليد ناخالص داخلى هلند طى سال‌هاى ۱۹۸۳ الى ۹۹۰ ميلادى (ميليارد گيلدر)

جدول سهم هريک از بخش‌هاى اقتصادى در توليد ناخالص داخلى هلند طى سال‌هاى ۱۹۹۰ الى ۱۹۹۲ (ميليارد گيلدر)

درآمد سرانه

بنابر تخمين بانک جهاني، هلند يکى از ثروتمندترين کشورهاى دنيا است، به‌طورى که توليد ناخالص ملى (GNP) اين کشور در سال ۱۹۸۸، باتوجه به قيمت‌هاى سال ۱۹۸۶ بالغ بر ۲۱۴،۴۸۵ ميليون دلار بوده که سرانه آن حدود ۱۴۵۳۰ دلار مى‌شود.

توليد ناخالص ملى در سال ۱۹۸۹، با توجه به قيمت سال‌هاى ۸۹-۱۹۸۷ به ۲۳۷،۴۱۵ ميليون دلار افزايش يافت که سرانه آن ۱۶۰۱۰ دلار گرديد. درآمد سرانه هلند در سال ۱۹۹۰ ميلادى به ۱۸۵۴۰ دلار و در سال ۱۹۹۲ به ۱۸۸۴۰ دلار رسيده است که در مقايسه با ساير کشورهاى صنعتى جهان يکى از بالاترين درآمدهاى سرانه در دنيا محسوب مى‌شود. اين موفقيت هلندى‌ها، بويژه در سال‌هاى اخير مديون توسعه صنايع در دهه اخير، زمين‌هاى حاصلخيز کشاورزى و مقدار قابل‌توجهى منابع گاز طبيعى بوده است.

رشد متوسط توليد ناخالص داخلى سرانه در سال ۱۹۸۴، حدود ۶/۲ درصد بوده و تا سال ۱۹۸۸ سير نزولى داشته و به‌ترتيب به ۱/۲، ۷/۱، ۳/۰ و ۲ درصد رسيده است، اما در سال ۱۹۸۹، اين رشد افزايش يافت و به ۷/۳ درصد بالغ گرديد که بالاترين رشد دهه ۱۹۸۰ بوده است.

در سال‌هاى نخستين دهه ۹۰ (۱۹۹۲-۱۹۹۰) توليد ناخالص ملى هلند بالغ‌بر ۳۱۲،۳۴۰ ميليون دلار شده است که نسبت‌به سال‌هاى پايانى دهه هشتاد افزايش قابل توجهى را نشان مى‌دهد. به‌طور کلى در فاصله سال‌هاى ۱۹۸۵ تا ۱۹۹۲، نرخ متوسط رشد سالانه توليد ناخالص ملى ۱/۲ درصد بوده است. در دوره يادشده ميانگين سالانه نرخ رشد جمعيت ۷/۰ درصد و متوسط نرخ رشد سالانه توليد ناخالص داخلى سرانه از ۱/۲ درصد در سال‌هاى ۹۰-۱۹۸۰ به ۴/۱ درصد در سال ۱۹۹۲ رسيده است.