مبانى و اصول سياست خارجى اندونزی چین مکزیک آفریقای جنوبی اتریش کوبا لهستان نروژ مالزی فنلاند لیبی شیلی مجارستان لائوس ایسلند الجزایر پاکستان جمهوری چک تایلند برمه (میانمار) آرژانتین بحرین بنگلادش سنگاپور عمان فیلیپین قبرس قزاقستان قطر کره شمالی ویتنام رومانی کرواسی هلند آنگولا اوگاندا تونس جمهوری آفریقای مرکزی زامبیا اندونزى پس از اعلام استقلال و در سالهاى مبارزه براى نيل به استقلال کامل، درگير مباحثاتى داخلى در خصوص تعيين خطمشى سياست خارجى و نحوه ارتباط با دو بلوک قدرت آن عصر (يعنى آمريکا و شوروى سابق) بود. محمّد حتّى نخستوزير و وزير دفاع جمهورى اندونزى در ۲ سپتامبر ۱۹۴۸ در شهر جوگجاکارتا، براى نخستينبار سياست خارجى کشور را تشريح کرد. وى ضمن رد هرگونه وابستگى به يکى از دو ابرقدرت آمريکا و شوروى سابق، تلاش براى حفظ استقلال اندونزى را مهمترين هدف سياست خارجى کشور اعلام نمود. بدين ترتيب اندونزى سياست خارجى فعال و مستقلى را در پيش گرفت، براساس آن بدون اتحاد با ابرقدرتها يا پيوستن به پيمانهاى نظامى، مىبايست با حضورى فعال در صحنه روابط خارجى و همکارى با ديگر کشورها در جهت رفع استعمار و امپرياليسم و تأمين صلح و عدالت جهانى تلاش کند. مجمع مشورتى مردم (MPR) در سال ۱۹۸۸ براى دستيابى به سه هدف اصلى سياست خارجى کشور (دفاع از تماميت ارضي، حفظ ثبات داخلى و منطقهاي، حمايت از توسعه ملى با تأکيد بر توسعه اقتصادي)، خطوط زير را معين کرد: ۱. سياست خارجى مستقل و فعال در جهت منافع ملى کشور بهويژه حمايت از توسعه ملي، و در جهت ايجاد نظامى جهانى ميتنى بر آزادي، صلح و عدالت اجتماعي. ۲. روابط خارجى با هدف همکارىهاى منطقهاى و بينالمللى و براساس تأمين منافع ملى و ارائه تصويرى مثبت از کشور در خارج. ۳. ايفاء نقش در حال مشکلات بينالمللى براساس اصول دهگانه باندونگ. ۴. بررسى دقيق پيشرفتهاى بينالمللى و بهرهبردارى از آنها در جهت حفظ ثبات ملى و سرعت بخشيدن به توسعه ملي. ۵. ايفاء نقش در جهت تحکيم روابط دوستانه بين کشورها در جهت نيل به اهداف ملى مثل تثبيت مجمعالجزايري و گسترش بازارهاى صادراتي. ۶. تلاش در جهت ايجاد همبستگى و همکارى ميان کشورهاى در حال توسعه با استفاده از ارگانهاى بينالمللى مثل سازمان ملل، آسهآن، جنبش عدم تعهد و سازمان کنفرانس اسلامي. ۷. همکارى با ديگر کشورهاى در حال توسعه، نيل به نظام اقتصادى مناسبترى در جهان شامل ابعادى مثل رفع موانع و محدوديتهاى تجارى در کشورهاى پيشرفته در خصوص صادرات کشورهاى در حال توسعه، نيل به توافقى بينالمللى در خصوص کالاهاى مختلف، گسترش همکارىهاى فنى و اقتصادي، تلاش براى ايجاد نظام نوينى در عرصههاى اطلاعات و ارتباطات. ۸. گسترش همکارىهاى ميان بخشهاى خصوصى و عمومى بين اعضاء آسهآن با هدف تقويت انعطاف منطقهاى و تبديل آسهآن با هدف تقويت انعطاف منطقهاى و تبديل آسهآن به منطقه صلح،آزادى و بىطرفي (ZOPFAN). چاپ دانلود صفحه افزودن به علاقمندیها