اندونزى چهارمين کشور پر‌جمعيت جهان (پس ‌از چين، هند و آمريکا)، سومين کشور پرجمعيت در حال توسعه و پر‌جمعيت‌ترين کشور اسلامى است . طبق سرشمارى سال ۱۹۹۰، جمعيت اندونزى ۱۷۹ ميليون نفر بود که اکنون تا حدود ۱۹۵ ميليون نفر تخمين زده شده است. ميزان تراکم جمعيت در نقاط مختلف مجمع‌الجزاير اندونزي، بسيار متفاوت مى‌باشد. براى مثال در جزيره جاوه، به همراه دو جزيره مجاور مادورا و بالي، که ۷ درصد از کل مساحت اندونزى را تشکيل مى‌دهند، نزديک به ۶۰ درصد جمعيت کشور (حدود ۱۱۵ ميليون نفر ) سکونت دارند، در حالى‌که در ايريان‌جايا، که ۲۲درصد خاک کشور را در بردارد، تنها حدود يک درصد از جمعيت کشور (۹/۱ ميليون نفر ) ساکن مى‌باشند. ميزان تراکم نسبى کنونى (۱۹۹۵)، ۱۰۱نفر تخمين زده مى‌شود. جدول زير پراکندگى جمعيت در نقاط مختلف اندونزى را، بر‌اساس بررسى‌هاى جمعيتى سال ۱۹۹۳، نشان ميدهد:

جدول پراکندگى جمعيت در نقاط مختلف اندونزى ( سال ۱۹۹۳)

نام جزيره
مساحت
(کيلومتر ‌مربع)
سهم از کل
مساحت
(درصد)
جمعيت
(نفر)
سهم از کل
جمعيت
(درصد)
تراکم
نسبي
جاوه (به‌اضافه مادورا) ۱۳۲/۱۸۶ ۶/۹ ۱۱۱،۸۳۷،۰۰۰ ۵۹/۱ ۸۴۶
سوماترا ۴۷۳،۴۸۱ ۲۴/۶ ۳۹،۴۴۸،۰۰۰ ۲۰/۹ ۸۳
سولاوسي ۱۸۹،۲۱۶ ۹/۹ ۱۳،۳۲۶،۰۰۰ ۷ ۷۰
کاليمانتان ۵۳۹،۴۶۰ ۲۸/۱ ۹،۹۹۱،۰۰۰ ۵/۳ ۱۸
بالي ۵۵۶۱ ۰/۳ ۲،۸۵۶،۰۰۰ ۱/۵ ۵۱۳
ايريان‌جايا ۴۲۱،۹۸۱ ۲۲ ۱،۸۲۱،۰۰۰ ۱ ۴
ديگر جزاير ۱۵۷،۴۳۲ ۸/۲ ۹،۸۵۷،۰۰۰ ۵/۲ ۶۲
جمع ۱۹،۱۹۱،۳۱۷ ۱۰۰ ۱۸۹،۱۳۶،۰۰۰ ۱۰۰ ۹۸


اندونزى داراى جمعيتى جوان مى‌باشد که حدود ۴۵درصد آن را افراد زير بيست سال تشکيل مى‌دهد و نسبت مردان به زنان، بر اساس سرشمارى سال ۱۹۹۰، يک مرد در برابر يک زن مى‌باشد.نزديک به ۶۹ درصد جمعيت ساکن مناطق روستائى و حدود ۳۱ درصد آن شهر نشين مى‌باشد.


رشد جمعيت

دولت اندونزى با اتخاذ سياست‌هاى همه جانبه کنترل جمعيت در طول دو دهه گذشته، موفق شد نرخ رشد جمعيت را از ۳/ ۲ درصد در سال ۱۹۷۱ به کمتر از ۲درصد در سال ۱۹۹۰ تقليل دهد که نرخ کنونى آن (۱۹۹۵) حدود ۶۶/۱ درصد است و قرار است تا ۲۵ سال آينده به نصف اين مقدار کاهش يابد. همچنين، در اثر توسعه امکانات بهداشتى و در درمانى و افزايش آگاهى‌هاى عمومي، نرخ مرگ و مير نوزادان به ۶۶نفر در هزار تقليل يافته و اميد زندگى به ۶۳ سال افزايش پيدا کرده است. شوراى ملى تنظيم خانواده از زمان تأسيس در سال ۱۹۷۰، عهده‌دار تنظيم و اجراء سياست‌هاى کنترل جمعيت بوده است. در حال حاضر (۱۹۹۵) آقاى هاريونو سويونو وزير مشاور در امور جمعيت مى‌باشد. توفيق اندونزى در سياست‌هاى کنترل جمعيت سبب شد که در سال ۱۹۸۹، پرزيدنت سوهارتو جايزه ويژه سازمان ملل در اين زمينه را دريافت کند. شوراى ملى تنظيم خانواده با استفاده از وزارت بهداشت و نيز از طريق مراکز مشاوره و خدمات خود (۳۸۴،۰۰۰ مرکز در سال ۱۹۹۳) توانسته است که با ارائه اطلاعات و خدمات مورد‌نظر، بخش عمده‌اى از زوج‌هاى جوان را تحت پوشش قرار دهد. طبق سرشمارى سال ۱۹۹۰، حدود ۳۱ ميليون زوج ازدواج کرده در اندونزى وجود داشته است، که طبق آمار سال ۹۳ نزديک به ۲۴ ميليون نفر از آنها، از روش‌هاى مختلف جلوگيرى از باردارى استفاده کرده‌اند. مثل وزارت بهداشت (۱۲۰۸۶ درمانگاه با ۴۶ هزار نفر پرسنل در سال ۹۳، عهده‌دار ارائه چنين خدماتى بوده‌اند)، شوراى مشاوره ازدواج و طلاق (وابسته به وزارت امور ‌مذهبي)، آموزگاران مدارس و گروه‌هاى مختلف جوانان.