صنايع سبک و اساسى

صنايع سبک و اساسى در اندونزى دامنه وسيعى را در بر مى‌گيرد که مهمترين آنها عبارت ‌است از:


- مواد شيميايي: اين مواد مورد نياز صنايع مختلف و بخش کشاورزى بوده و ارزش مجموع توليد آن در سال ۱۹۹۳ به ۹ ميليارد دلار رسيد، که از اين ميان، ميزان توليد انواع کودهاى شيميائى ۳/۱۱ ميليون تن توده است.


- سيمان: گسترش فعاليت‌هاى عمرانى و ساختمانى باعث افزايش ميزان مصرف سيمان در کشور شده است. ظرفيت اسمى توليد سيمان در سال ۱۹۹۳ بالغ بر ۱/۲۰ ميليون تن بود که مجموع توليد سيمان در همين سال به ۹/۱۸ ميليون تن رسيد. از اين ميان ۸/۱۷ ميليون تن در بازار داخل مصرف شده و حدود ۹۰۰ هزار تن آن صادر شد.


- کاغذ و خمير کاغذ: در سال ۱۹۹۴ مجموعاً ۱۵ کارخانه خمير کاغذ با ظرفيت ۰۶/۲ ميليون تن در سال و نيز ۵۳ کارخانه کاغذسازى با ظرفيت ۷۲/۳ ميليون تن در سال، مشغول به کار بوده‌اند. ميزان توليد خمير کاغذ در سال ۱۹۹۳، بالغ بر ۰۶/۱ ميليون تن بود و ميزان توليد کاغذ در همان سال به ۲۸/۲ ميليون تن رسيد. در سال ۱۹۹۳ همچنين ۶۱۲ هزار تن کاغذ به خارج صادر شد. ترکيب انواع کاغذهاى توليد شده در اندونزى عبارتست از: کاغذ صنعتى ۵۹ درصد، کاغذ تحريرى ۳۹ درصد و دستمال کاغذى ۲ درصد.


- منسوجات و پوشاک: صنايع منسوجات قديمى‌ترين بخش صنعتى در اندونزى هستند که در سال‌هاى اخير گسترش زيادى يافته‌اند. منسوجات و پوشاک مهمترين قلم غير نفتى اين کشور به حساب مى‌آيند. در سال ۱۹۹۳ مجموعاً ۱۸/۶ ميليارد دلار منسوجات (شامل ۵۱/۳ ميليارد دلار پوشاک و ۶۷/۲ ميليارد دلار ديگر محصولات اين بخش) به خارج صادر شد.


- کفش: صنايع توليد کفش از اواسط دهه ۱۹۸۰ ميلادى رشد زيادى پيدا کرده و اکنون پس از منسوجات و تخته چندلا سومين منبع درآمدهاى ارزى دولت مى‌باشد. در سال ۱۹۹۳ مجموعاً ۳۵۵ کارخانه توليد کفش با بيش از ۱ ميليون کارگر اندونزى فعاليت داشته است. (شامل ۱۵۱ کارخانه بزرگ داخلي، ۶۴ کارخانه خارجى و ۱۴۰ واحد توليدى کوچک). انواع مختلف کفش‌هاى چرمي، ورزشي، صنعتي، تابستانى و دمپائى در اندونزى توليد مى‌شود که صادرات آن در سال ۱۹۹۳ مجموعاً به ۶۶/۱ ميليارد دلار رسيد.



- لاستيک اتومبيل: اين محصول عمدتاً در صنايع اتومبيل‌سازى اندونزى مصرف مى‌شود آمارهاى سال ۱۹۹۳ گوياى توليد ۲/۹ ميليون حلقه لاستيک اتومبيل و ۵۵/۵ ميليون حلقه لاستيک موتورسيکلت مى‌باشد.

صنايع کوچک و خانگى

دولت اندونزى براى تشويق صنايع کوچک و خانگى طرح‌هاى مختلفى را مثل ايجاد ۷۵۲۲ مرکز صنايع کوچک و ۱۱۶۵ تعاونى صنايع دستى تا سال ۱۹۹۲، اجرا کرده است. اين صنايع در برگيرنده بيش از ۷ ميليون کارگر است که در ۹۷/۱ ميليون واحد توليدى کوچک (آمار سال ۱۹۹۳) در نقاط مختلف کشور مشغول فعاليت بوده‌اند. مجموع صادرات اين صنايع در سال ۱۹۹۲ به ۱۲/۲ ميليارد دلار رسيد. شايان ذکر است که گسترش جهانگردى يکى از عوامل رونق صنايع دستى اندونزى در سال‌هاى اخير بوده است.