در جزوه‌اى که توسط وزارت امور خارجه جمهورى چک در واپسين روزهاى حيات چکسلواکى سابق تحت عنوان مفهوم سياست خارجى از ديدگاه جمهورى چک منتشر و طى آن ديدگاه‌هاى کلى سياستمداران کشور در خصوص سياست خارجى دولت جديد و اولويت‌ها و اهداف خود به تفصيل بحث گرديده بود کمترين جايگاه به روابط با کشورهاى جهان سوم و در حال توسعه داده شده بود. در آخرين قسمت اين گزارش در پيرامون روابط با کشورهاى جهان سوم آمده است:


جمهورى چک در شکل روابط موجود خود با کشورهاى آسيائي، آفريقائى و آمريکاى لاتين تجديد نظر و ارزيابى مجدد خواهد کرد. همچنين اولويت در ارتباط با آن دسته از کشورها مى‌باشند که از نقطه اقتصادى و استراتژيک داراى ويژگى‌هاى مثبتى باشند. دسته‌بندى عمده براى توسعه روابط با اين کشورها به شرح ذيل مى‌باشند:


۱. موقعيت و نفوذ کشور در منطقه مورد نظر


۲. چشم‌انداز و توانمندى‌هاى همکارى اقتصادى - تجارى


۳. منافع مشخص چک و رابطه سنتى متقابل


۴. ثبات سياسى


۵. رعايت حقوق بشر


همان‌گونه که از عبارات فوق برداشت مى‌گردد اهميت کشورهاى جهان سوم براى چک صرفاً از بعد اقتصادى است که در آن پيش‌شرط‌هائى نظير رعايت حقوق بشر و توانمندى‌هاى اقتصادى و بنيه مالى آن کشور در نظر گرفته شده است به‌عبارتى دولت جديد ملاحظات کمونيست‌ها در ايجاد رابطه با کشورهاى در حال توسعه که برپايه اصول ايدئولوژيک استوار بود را منتفى و ملاک‌هاى جديدى را مدنظر قرار داده است.


چنين ديدگاهى باعث گرديد که در يکى دو سال اول هيچ‌گونه اهميتى به رابطه با کشورهاى جهان سوم داده نشود ولى بعضى مشکلات اقتصادى و از جمله عدم بازاريابى کالاهاى اين کشور در غرب باعث تجديدنظر در اين سياست گرديد. گرايش جديد به کشورهاى جهان سوم نيز عمدتاً حول ۲ محور تأمين مواد اوليه مورد نياز جمهورى چک و ديگرى بازار فروش کالاها و توليدات ساخت اين کشور صورت گرفت. در اين خصوص اولويت رابطه نيز عمدتاً با آن دسته کشورهائى است که کمترين اصطکاک را با غرب داشته و به اصطلاح در خط قدرت‌هاى بزرگ باشند.


در خصوص مسئلهٔ فلسطين نظام کمونيستى همسو با سياست‌هاى کلى شوروى سابق رابطه با اسرائيل را قطع نموده و در مقابل با گروه‌هاى فلسطينى تماس داشت و در اين رابطه سفارت فلسطين نيز در اين کشور داير گرديده بود. پس از سقوط کمونيست‌ها اولين اقدام دولت ايجاد مجدد تماس و برقرارى رابطه با اسرائيل بود که متعاقب آن سفارت اسرائيل نيز در پراگ گشايش يافت. در اوايل سال ۱۹۹۳ به‌دنبال شکل‌گيرى کشور مستقل چک گروه‌هائى در وزارت خارجه و دولت خواستار قطع کامل مناسبات با سازمان آزادى‌بخش فلسطين و بسته شدن سفارت اين کشور در پراگ بودند که مورد اعتراض ساير نمايندگى‌هاى ديپلماتيک عرب مقيم پراگ قرار گرفت. به‌دنبال بعضى فشارها تصميم قاطعى در مورد لغو فعاليت سفارت فلسطين صورت نگرفت و پس از اينکه روند سازش بين اعراب و اسرائيل وارد مراحل جديدى شد و براساس آن اسرائيل و سازمان آزادى‌بخش فلسطين اقدام به شناسائى متقابل يکديگر نمودند، موقعيت سفارت فلسطين از ثبات بيشترى برخوردار شد و چک‌ها نيز به تأسى از سياست‌هاى جهانى تماس‌هاى خود را با هر دو طرف گسترش دادند.