در زمان حاکميت کمونيست‌ها کشاورزى در اين کشور از يارانه دولتى برخوردار بود. در نتيجه محصولات کشاورزى ارزان و بالطبع ضايعات نيز بالا بود. حکومت جديد در اين زمينه نيز تلاش نموده است که قيمت محصولات و توليدات کشاورزى نيز همچون ساير بخش‌هاى توليدى براساس مکانيسم بازار و عرضه و تقاضا تنظيم گردد.



شرايط اقليمى و وضعيت خاک در جمهورى چک براى بهره‌بردارى کشاورزى در حد مطلوب نيست. بيش از نيمى از زمين‌هاى مزروعى با ارتفاعى بالغ بر ۴۵۰ متر بالاتر از سطح دريا واقع هستند با وجود مسئله برداشت بعضى محصولات و به‌طور عمده برداشت سنتى رازک (رازک ماده اوليه توليد آبجو مى‌باشد) (HOP)، غلات و پرورش ماهى بسيار سود ده و اقتصادى است.


رازک يکى از شناخته‌ شده‌ترين و پرمشترى‌ترين محصول صادراتى کشاورزى جمهورى چک است و زمين‌هائى به مساحت ۱۱۰۰۰ هکتار و عمدتاً در غرب بوهيمياى مرکزى کشت مى‌شود. موراوياى جنوبى نيز به‌دليل تاکستان‌ها و باغ‌هاى انگور آن مشهور است. ماهى نيز در منطقه بوهيمياى جنوبى پرورش مى‌يابد.


با وجود سرزمين‌هاى بلند و دامنه‌هاى سبز که شرايط مطلوبى را براى چراى دام فراهم نموده است تا سال‌هاى اخير پرورش گاوهاى شيرده در داخل طويله‌ها و از طريق علوفه‌هاى خشک و انبارى صورت مى‌گرفت.


با تغيير در سياست کشاورزى که از سال ۱۹۸۹ به مرحله اجراء گذاشته شد، در نحوه پرورش گاو نيز تغييراتى پديد آمد. تا سال ۱۹۸۹ تقريباً همه سرزمين‌هاى کشاورزى جمهورى چک که بالغ بر ۴،۲۸۸،۰۰۰ هکتار مى‌باشد. از طريق مزارع دولتى و مزارع اشتراکى کشت مى‌گرديد. سهم مزارع دولتى نيز حدود ۳۳% و مزارع تعاونى و اشتراکى ۶۱% بوده است. مزارع اشتراکى در دهه ۱۹۵۰ به‌وجود آمده بودند. به‌دنبال تحولات سال ۱۹۸۹ زمين‌هاى کشاورزى مصادره‌اى و تعاونى به صاحبان واقعى آنها بازگردانده شد و به‌علاوه خصوصى‌سازى مزارع دولتى و اشتراکى نيز آغاز گرديد.


در حال حاضر بيش از ۵۰۰ هزار نفر در بخش کشاورزى جمهورى چک کار مى‌کنند که از اين رقم تنها ۹۰۰۰ نفر کشاورزان خصوصى مى‌باشند. اين رقم انتظار مى‌رود که افزايش روند خصوصى‌سازى توسعه يابد. سياست دولت نيز کاهش تعداد شاغلين در بخش کشاورزى تا حد ۲۵۰،۰۰۰ نفر است.


از ديگر اهداف سياست کشاورزى جمهورى چک کاهش زمين‌هاى کشاورزى به ميزان ۷% است. همچنين کاهش زمين‌هاى مزروعى از ۷۴% به ۶۰ تا ۶۵%، افزايش جنگل‌ها و همچنين کاهش گاوهاى شيرده به حدود ۸۰۰،۰۰۰ رأس از ديگر سياست‌هاى کشاورزى کشور محسوب مى‌گردد. (روزنامه انگليسى فاينانشال تايمز چاپ لندن ۱۱ ژانويه ۱۹۹۳، ص ۸).


سهم کشاورزى در اقتصاد چک کمتر از يک‌دهم است و حدود ۹۵% از محصولات غذائى مصرفى کشور در داخل توليد مى‌گردد. به علاوه بخشى از توليدات کشاورزى از جمله رازک - جو مالت - آبجو - شيرخشک به خارج صادر مى‌گردند.


زمين‌هاى کشاورزى ۵۵% سرزمين‌هاى چک را که حدود ۲۲،۸۳۰ کيلومتر مربع مى‌باشد را مى‌پوشاند. شرايط طبيعى و اقليى کشور از ويژگى‌ مطلوبى برخوردار نيست.


در جمهورى چک زمين‌ها به ۴ دسته تقسيم مى‌شوند که اين تقسيم‌بندى براساس ارتفاع، نوع پستى و بلندي، درجه حرارت و ميزان بارش و کيفيت خاک است.


توليد ذرت در مناطق کوچک و پَست واقع در موراوياى جنوبى که داراى آب و هواى گرم و خشک است، کشت مى‌شوند. توليد چغندرقند نيز به‌طور عمده در سرزمين‌هاى صاف و داراى پستى و بلندى اندک که داراى ارتفاعى تا حدود ۳۰۰ متر بالاتر از سطح دريا و با آب و هواى گرم و نسبتاً خشک صورت مى‌گيرد. اين مناطق حدود يک‌سوم زمين‌هاى زراعى را تشکيل مى‌دهند.


سيب‌زمينى در مناطق ناهموار و بلند و فلات مانند کشور که تا ۷۰۰ الى ۸۰۰ متر مى‌باشند کشت مى‌گردد. به تناسب افزايش ارتفاع، ميزان بارندگى نيز افزايش يافته و درجه حرارت کاهش مى‌يابد. اين سرزمين‌هاى ويژه شامل بيش از نيمى از کل سرزمين‌هاى زراعى است که در آن علاوه بر سيب‌زمينى غلات و غلات علوفه‌اى نيز توليد مى‌شوند. در اين گونه مزارع سهم چراگاه‌ها و مرغزارها زياد است.


کشاورزى در مناطق کوهستانى در زمين‌هاى با ارتفاع بيش از ۶۰۰ تا ۸۰۰ متر بالاتر از سطح دريا نيز در حد متوسطى در جمهورى چک وجود دارد.