قبل از انعقاد موافقت‌نامه واشنگتن: ديپلماسى کرواسى در برابر بوسنى وهرزگوين تا قبل از انعقاد موافقت‌نامه واشنگتن به‌دليل سياست‌هاى خاص اين کشور فراز و نشيب‌هائى داشته است:


۱. القاء انگيزه جدائى بوسنى از فدراسيون يوگسلاوى سابق:

پس از اعلام استقلال همزمان دو جمهورى کرواسى و اسلوونى از يوگسلاوى سابق، کرواسى براى جلوگيرى از تحمل آسيب‌هاى بيشتر و براى گشودن جبهه جديدى در مقابل صرب‌ها، به رايزنى با مقامات بوسنيائى دست زد تا مقدمات جدائى اين کشور از يوگسلاوى را فراهم آورد.


۲. نمايش تاکتيکى اتحاد با بوسنى:

اتحاد تاکتيکى با بوسنى و اعزام بخشى از نيروهاى ارتش کرواسى به جمهورى نوپاى بوسنى که در بدو تشکيل فقط ۵۰۰ پليس در اختيار داشت، در ظاهر به انگيزه تقويت ارتش بوسنى در مقابل تهاجم صرب‌ها و در واقع به‌منظور انتقال تجهيزات و استحکام بخشيدن به نيروهاى کروات بوسنى (HVO) صورت پذيرفت. بدين ترتيب دولت کرواسى با اتخاذ اين سياست ضمن وارد نمودن جمهورى بوسنى به صحنه نبرد با صرب‌ها و کاستن فشار مستقيم آنان عليه خود، موقعيت نظامى کروات‌هاى بوسنى را قوت بخشيد.


۳. جدائى تدريجى از بوسنى پس از قوت گرفتن صلح ونس - اوئن:

با بالاگرفتن موج کشتارها و فجايع ضدانسانى از سوى صرب‌ها در بوسنى و فعال شدن جامعه اروپا و سازمان ملل، نمايندگان اين دو سازمان به‌عنوان ميانجيگران بين‌المللي، طرح اوليه تقسيم استانى بوسنى به استان‌هاى صرب، کروات و مسلمان‌نشين را مطرح کردند. با جدى‌تر شدن اين طرح موسوم به طرح ونس - اوئن، جدائى ساست‌هاى کرواسى از بوسنى به‌منظور کسب اراضى بيشتر براى کروات‌ها مشهودتر گرديد و موجب شد که با گشوده شدن جبهه کروات‌ها، مسلمانان از دوسو مورد تهاجم نظامى قرار گيرند. ممانعت کرواسى از ارسال اسلحه به درون خاک بوسني، تأکيد بر شکل کنفدرال براى بوسنى به‌منظور تحقق بخشيدن به تجزيه اين کشور و متهم کردن دولتمردان بوسنيائى به بنيادگرائى به‌منظور تحريک افکار عمومى جهان از ويژگى‌هاى اين مرحله بود.


۴. همگرائى تدريجى با صرب‌ها:

به‌رغم خصومت‌هاى اوليه بين کروات‌ها و صرب‌ها، ضعف مفرط مسلمانان از يک‌سو توان قابل توجه صرب‌ها از سوى ديگر، سبب شد که دولت کرواسى با مذاکرات پنهانى با صرب‌ها چرخش آشکارى در سياست خود ايجاد نمايد. اهداف اصلى کرواسى از اين اقدام عبارت بودند از:


- عدم حمايت مسلمانان و کنار آمدن با طرف قوى يعنى صرب‌ها جهت خاتمه بخشيدن به جنگ در ازاء عدم جانبدارى صربستان از صرب‌هاى کراينا و شناسائى حاکميت کرواسى بر اين منطقه.


- مصالحه بر سر تقسيم بيشتر اراضى بوسنى بين کروات‌ها و صرب‌ها.


- فعال کردن جبهه جنگ صرب‌ها با مسلمانان براى جلوگيرى از پيشرفت‌ها و پيروزى‌هائى که ارتش بوسنى توانسته بود در مقابل ارتش کروات‌هاى بوسنى به‌دست آورد. در راستاى همين سياست بود که رهبران کرواسى و صربستان در يک اقدام غيرمترقبه با امضاء توافق‌نامه‌اى در دى‌ماه ۷۲، مبادرت به عادى‌سازى روابط دو کشور و افتتاح نمايندگى در بلگراد و زاگرب نمودند. در پى اين موافقت‌نامه رهبران صرب و کروات بوسنى نيز با امضاء توافق‌نامه مشابهى تصميم به ايجاد مناسبات رسمى در سارايوو به‌عنوان مرکز حکومت صرب‌ها و موستار به‌عنوان مرکز حکومت جمهورى به اصطلاح هرتسگ بوسنا گرفتند.