توليد نفت (که شامل نفت وارداتى از آنگولا هم مى‌شود) سالانه در حدود ۲ ميليون تن است که اين رقم دو سوم کل احتياجات کشور است. توليد گاز سالانه در حدود ۲ ميليارد متر مکعب است و براى دو سوم کل مصرف گاز کشور کافى است، و يک سوم گاز مورد احتياج از خارج تأمين مى‌شود. همان‌گونه که اشاره شد براى احتياجات انرژى در کرواسى به غير از نفت از ذغال‌سنگ خشک و ذغال‌سنگ سياه نيز استفاده مى‌شود. ذغال سنگ خشک موردنياز از خارج تأمين مى‌شود (۱۳۰،۰۰۰ تن سالانه). اما ذغال‌سنگ سياه از معدن تولياک (Tuljak) در ايسترا (Istra) استخراج مى‌شود که براى نيروگاه حرارتى پرلومير (Plomir) مورد استفاده قرار مى‌گيرد. براى احتياجات اين نيروگاه ۱۶۰ هزار تن ديگر نيز از خارج وارد مى‌شود. احتياجات ذغال سياه که در حدود ۱۵۰ هزار تن مى‌باشد از خارج تأمين مى‌گردد و ذغال قهوه‌اى (Lignite) که ۱۵۰ هزارتن مورد احتياج است، مقدارى با توليد داخلى (۵۰ هزار تن) و بقيه از خارج وارد مى‌شود.


تصفيه نفت در کرواسى سابقه‌اى طولانى دارد. پالايشگاه بيش از صدسال است که افتتاح شده و پالايشگاه سيساک (Sisak) مدت ۴۷ سال است که به‌کار مشغول است. پالايشگاه فعلى نفت زاگرب که در آن گريس، روغن و مواد چرب‌کننده توليد مى‌شود از دو کارخانه کوچکتر تشکيل شده است. ايسکرا (Iskra) براى توليد چربى واکس و شمع‌سازى و کارخانه انوليس (Enolis) براى روغن گريس از Sv. Klarn در کنار زاگرب است.براى پيشرفت در زمينه تصفيه نفت در سال ۱۹۴۶ آموزشگاهى در زاگرب ساخته شد و در آن چندين نسل از کارشناسان تربيت شدند و کار تصفيه نفت بعد از جنگ برعهده آنان بود. نسل جديد کارشناسان اکثراً در سيساک و در بخش نفت دانشکده مهندسى شيمى زاگرب تربيت شده‌اند. با تشکيل شرکت صنايع نفت ‌INA در سال ۱۹۶۴ ميزان تصفيه نفت به‌طور قابل توجهى افزايش يافت و امروزه پالايشگاه‌هاى کرواسى توانائى تصفيه ۱۵ ميليون متر مکعب نفت خام در سال را دارند.


سياسک ۵/۷ ميليون در رئيکا (Rijeka) حدود ۴/۷ ميليون و بقيه در پالايشگاه زاگرب ولى به خاطر سرمايه‌گذارى‌هاى ناتمام فقط ۱۲ ميليون متر مکعب آن تصفيه مى‌شود. به خاطر کسادى بازار از مقدار توليدى فوق فقط ۵۰ درصد آن استفاده مى‌شود. براى فروش فرآورده‌هاى پالايشگاه‌هاى مذکور از جمله سوخت اتومبيل ايستگاه‌هاى پمپ بنزين که به خوبى تمام کرواسى را تحت پوشش قرار مى‌دهند، استفاده مى‌شود که تعدادى از اين پمپ بنزين‌هاى (INA) هم در بوسنى و هرزگوين قرار دارند. هر دو پالايشگاه بزرگ (فوق‌الاشاره) در مکان‌هاى مناسبى قرار دارند. پالايشگاه رئيکا به‌واسطه قرار گرفتن در کنار دريا امکان حمل و نقل ارزان نفت خام را از طريق دريا فراهم مى‌سازد و يا حمل و نقل فرآورده‌هاى نفتى از راه دريا مى‌تواند بازارهاى بزرگى را براى خود ايجاد کند. پالايشگاه سيساک که انتقال نفت به آن به‌وسيله لوله از ميدان‌هاى داخلى نفت و وارداتى از دريا انجام مى‌گيرد، در حقيقت در يک منطقه مصرفى بزرگ کرواسى (شمال کشور) قرار دارد، و از طريق راه آبى (رودخانه‌اي) مى‌تواند محصولات خود را به تمام اروپاى مرکزى عرضه کند.

شرکت نفتى اينا (INA)

اينا يک شرکت سهامى و بزرگترين شرکت کرواسى است که محصولات و قدرت اقتصادى آن تقريباً اساس اقتصاد ملى را تشکيل مى‌دهد. اينا به همراه شرکت‌هاى تحت مالکيت خود ۲۶ هزار کارمند و کارگر را دربرمى‌گيرد و اکثر آنها داراى تحصيلات دانشگاهى و در کادر تخصصى قرار دارند. اين عده در زمينه تحقيق و توليد نفت و گاز، پالايش نفت خام، تجارت و حمل و نقل اين مشتقات در کرواسى و خارج از کشور فعاليت دارند. چندين شرکت، به‌طور کامل و يا بخش عمده آن در مالکيت اينا است و مواد اساسى پتروشيمى و وسايل تخصصى توليد کرده و خدمات مربوط به توريسم و مهندسى را ارائه مى‌دهند.


با اينکه بسيارى از ساختمان‌ها، تجهيزات و انبارهاى اينا در طول سال ۹۱ و ۹۲ در اثر تجاوز صرب‌ها صدمات فراوانى متحمل شده‌اند (خسارت اين شرکت حدود ۶۰۰ ميليون دلار برآورد شده است) ولى به خاطر سالم بودن سيستم اقتصادى و توانائى کارکنان خود، بر تمام مشکلات فائق آمده و محصولات موردنياز بازار را تأمين مى‌کرد.


کار موفق اينا در سال ۱۹۹۲ اهميت زيادى براى ثبات اقتصادى کرواسى داشت و اين مسئله عليرغم مشکلات جنگل انجام شد. در سال ۱۹۹۲ اينا ۹/۱ ميليون تن نفت و ۵/۲ ميليارد متر مکعب گاز توليد کرد، که اين ارقام بيش از ۵۰ درصد احتياجات کرواسى است. ۳ پالايشگاه اين شرکت در رئيکا، سيساک و زاگرب ۴ ميليون تن نفت را پالايش کردند، ولى ظرفيت آنها در حدود ۷ ميليون تن است. اين شرکت‌ها که مواد پتروشيمي، شيميائى آلى و محصولات کانى را توليد مى‌کنند، يکى مجمع تکنولوژيکى را تشکيل داده و اينا را در سطح ۱۰ مجتمع بزرگ توليدات پتروشيمى اروپا قرار داده‌اند.


در سال ۱۹۹۲ صنعت پتروشيمى آلى ۸۰ درصد از محصولات خود و صنعت پتروشيمى کانى بيش از ۵۰ درصد از محصولات خود را صادر کرده‌اند. با ارقام موجود و اهميت همکارى با ۵۴ کشور جهان، اينا امروزه بزرگترين شرکت تجارى خارجى کرواسى محسوب مى‌شود و شبکه بزرگى از شرکت‌هاى تحت مالکيت خود و نمايندگى‌هائى در خارج از کشور دارد. ميزان تجارت خارجى اينا در سال ۱۹۹۲ به رقمى بالغ بر ۳/۱ ميليارد دلار مى‌رسد.


اينا چندين نوع بنزين بدون سرب به بازار عرضه کرده است که براساس تحقيقات و پيشرفت‌هاى داخلى توليد شده‌اند. به زودى کار ساختن تجهيزاتى براى کاستن گوگرد روغن‌هاى گازى نيز شروع خواهد شد. در حال حاضر اينا در حال اجراء چندين پروژه است که در بين آنها مى‌توان به موارد زير اشاره نمود:


گسترش شبکه گاز طبيعى در کرواسي، به کار انداختن مجدد خط لوله نفت آدرياتيک و گسترش آن، آغاز عمليات ساخت ترمينالى جهت به‌دست آوردن گاز طبيعى قطره‌اى (LPE) در جزيره کرک از طريق کرواسى به کشورهاى مجارستان، اتريش، اسلواکي، چک و ديگر کشورها صادر خواهد شد (پروژهٔ مذکور در قالب (LNE) انجام مى‌شود). به اين‌صورت اينا يک عامل مهم در سيستم تأمين نفت و گاز در اروپاى مرکزى خواهد شد.