با اينکه در چين نيز مانند شوروى سابق کادرهاى حزبى اداره امور کشور را در دست دارند، به موازات آنها يک نظام کشورى هم وجود دارد که مسئول کارهاى جارى ادارى است. سلسله مراتب ادارى تقريباً مانند سلسه مراتب حزبى است. اما اين حزب است که بر واحدهاى دولت نظارت داشته و بر آنها فرمانروايى مى‌کند. از آنجا که بسيارى از مشاغل مهم دولتى را اعضاى حزب بر عهده دارند، تداخل و آميختگى زيادى در روابط داخلى اين دو شبکه وجود دارد. در پايين‌ترين سطح سلسله مراتب کشوري، اهالى قصبه‌ها و روستاها که از ۱۸ سال به بالا داشته باشند، هر سه سال يک بار به نامزدهاى کنگره‌هاى خلق محلى رأى مى‌دهند. سپس اين افراد نمايندگانى را که بايد به کنگره‌اى بالاتر و سرانجام به کنگره‌ٔ ملى خلق فرستاده شوند بر مى‌گزينند. کنگره در هر يک از سطوح نظام کشوري، يک کميتهٔ دائمى شوراى خلق با ابعادى کوچک‌تر، انتخاب مى‌کنند. جلسات اين شورا هر دو تا چهار هفته برگزار شده به امور ادارى روزمره رسيدگى مى‌کند. شورا از نظر وظايفى که دارد به اداراتى از سطح بخش به بالا تقسيم مى‌شود و بيشتر اعضاى آن حزبى هستند و از دستورهاى دولتى بالاتر و کميته‌هاى حزبى همسطح خود پيروى مى‌کند.


کنگره ملى خلق چين که به طور غير مستقيم انتخاب مى‌شود ظاهراً قوه قانون‌گذارى و بالاترين رکن قدرت کشور است.