واردات

بنگلادش يکى از فقيرترين کشورهاى جهان است. جمعيت زياد و اقتصاد عقب مانده اين کشور سبب شده که همه ساله مقادير معتنابهى مواد غذائى براى تأمين مايحتاج داخلى از خارج وارد گردد. بدين جهت سهم عمده‌اى از درآمد کشور به واردات مواد غذائى اختصاص داده مى‌شود و علاوه بر آن کشورهاى خارجى و سازمان‌هاى بين‌المللى کمک‌هاى فراوان غذائى به بنگلادش مى‌کنند.

گرچه سياست دولت‌هاى مختلف بنگلادش از ابتداء تا کنون بر اين مسئله تأکيد داشته که با اتخاذ برنامه‌هاى توسعه کشاورزي، توليد مواد غذائى را در داخل کشور افزايش دهند و از واردات مواد غذائى بکاهند؛ ولى تاکنون به‌دليل رشد سريع جمعيت و طوفان و سيل‌هاى مهيب در اين کشور که محصولات کشاورزى را در معرض نابودى قرار مى‌دهند کمتر موفقيتى در اين زمينه به‌دست آورده است.

علاوه بر واردات مواد غذائى که شامل گندم، برنج و روغن‌هاى خوراکى و دانه‌هاى روغنى مى‌شوند، ديگر اقلام مهم وارداتى بنگلادش عبارتند از: نفت خام و فرآورده‌هاى نفتي، پنبه، الياف خام، نخ، منسوجات، کودهاى شيميائى و سيمان.

نفت خام و ديگر فرآورده‌هاى نفتى نيز از اقلام مهم وارداتى بنگلادش محسوب مى‌شود که قسمت عمده‌اى از درآمد اين کشور را به خود اختصاص مى‌دهد. در سال‌هاى اخير با کشف ذخائر گازى فراوان در اين کشور سعى بر آن است که گاز جايگزين مواد سوختى ديگر گردد و از واردات نفت کاسته شود.

کالهاى سرمايه‌اى و صنعتى از ديگر اقلام مهم وارداتى بنگلادش مى‌باشد از آنجا که اقتصاد بنگلادش کشاورزى است و صنايع در درجه دوم قرار دارد، اين کشور براى تأمين نيازهاى خود در زمينه صنايع ناگزير است اقلام صنعتى را در اين زمينه وارد نمايد.

جدول واردات کالهاى سرمايه‌اى و صنعتى

جدول شرکاء تجارى بنگلادش - واردات (ميليون تاکا)