حمل و نقل و ارتباطات

فرودگاه‌ها

بحرين داراى ۴ فرودگاه مى‌باشد. (Ibid) مهمترين وسيلهٔ ارتباطى بحرين با جهان خارج، حمل و نقل هوائى است. فرودگاهى که در محرق واقع شده ابتداء يک فرودگاه کوچک نظامى بود که در ۱۹۶۸ با اعطاء اعتبار از سوى دولت انگلستان گسترش يافت و هم‌اکنون يکى از مدرن‌ترين فرودگاه‌هاى بين‌المللى خاورميانه محسوب مى‌شود. در اصل اين فرودگاه‌ ملک دولت انگلستان است و دولت بحرين سالانه مبلغ کلانى به‌عنوان اجاره به دولت انگلستان مى‌پردازد در ۱۹۹۴، طرح توسعهٔ فرودگاه بين‌المللى بحرين با ايجاد ترمينال جديدى که ظرفيت ۱۰ ميليون مسافر در سال را دارد، برنامه‌‌ريزى شده است.

هم‌اکنون ظرفيت اين فرودگاه ۵/۳ ميليون مسافر در سال است که از اين تعداد ۷۵۰،۰۰۰ نفر آنان مسافرين ترانزيت مى‌باشند. (Country Profile - Bahrain, Qatar, 1995 - 96.p.17) فرودگاه‌ بحرين در جذب مسافرين بين اروپا خاور دور با چند فرودگاه منطقه، از جمله فرودگاه دوبى در رقابت است.

علت افزايش تعداد مسافرين، توسعهٔ خط هوائى گلف اير (Gulf Air) است که ماليکت آن بين بحرين (۲۵%)، عمان، ابوظبى و قطر مشترک است. (سهم هر يک ۵۳۰،۳۳۲ دينار بحرين است.) و خدمات آن سراسر خليج‌فارس و ساير نقاط جهان را در بر مى‌گيرد. سود خالص اين خط هوائى در ۱۹۹۲، ۴۰ ميليون دلار بوده است که نسبت به سال قبل از آن ۷/۱۳% کاهش داشته است. (Country Profile - Bahrain, Qatar, 1995 - 96.p.18) با وجود اين کاهش گلف‌اير با امضاء موافقت‌نامه‌اى با يکديگر فرانسوي، مبلغ ۲۴۰ ميليون دلار را جهت خريد ۶ ايرباس (A-320 S) اختصاص داده است. (Country Report - Bahrain, Qatar,2nd 1995 .p.10)

گلف‌اير، رکورد جابه‌جائى ۹/۳ ميليون مسافر را در جهت ۱۹۹۲ و حمل ۹۲،۸۰۰ تن بار را شکست. (Country Profile - Bahrain, Qatar, 1995 - 96.p.18) اين خط هوائى هزينه‌اى معادل ۲/۲ ميليارد دلار را جهت طرح توسعهٔ خود تا سال ۲۰۰۰، اختصاص داده است. که شامل خريد ۲۸ هواپيماى جديد مى‌شود. (Country Profile - Bahrain, Qatar, 1995 - 96.p.18) گلف‌اير قادر به برقرارى پرواز مستقيم از بحرين به آمريکا مى‌باشد. از نظر مسئولين اين خط هوائي، توسعهٔ شرکت توريستى عمان، سبب افزايش مسافرين کشورهاى خليج‌فارس، به‌ويژه بحرين مى‌شود که اين امر شغل‌هاى بيشترى را براى بحرينى‌ها ايجاد مى‌کند. ساير خطوط هوائى که به فرودگاه‌هاى بحرين پرواز دارند عبارت است از: خطوط هوائى روسيه، (Aeroflot Russian Airlines) ايرفرانس، ايراينديا، بالکان، بلغار، بنگلادش، بريتيش، ايرويز، کاتى‌پاسيفيک‌ايرويز (Cathay Pacific Airways)، خطوط هوائى چنين شرقى (China Eastern Airlines)، CSA)، خطوط هوائى قبرس (Cyprus Airways)، مصر (Egyptair)، ايران‌اير، کويت‌اير، LOT،KLM ايرکره، لوفتانزا، خطوط هوائى خاورميانه (Middle East Airlines)، خطوط هوائى بين‌المللى پاکستان (Pakistan International Airlines)، خطوط هوائى سلطنتى‌اردن، سعودى و سوريه (Royal Jordan, Saudia, Syrian Arab Airlines)، تاروم(Tarom)، ترکيش‌اير و يمن‌اير.

خطوط مخابراتى

سيستم ارتباط تلفنى بحرين از پيشرفته‌ترين سيستم‌هاى ارتباطاتى است که از طريق ماهواره‌ کنترل مى‌شود. در ۱۹۶۹ مرکز ارتباطى اين کشور از طريق ماهوارهٔ مخابراتى درناحيهٔ رأس ابوجر افتتاح شد. با افتتاح اين مرکز، ارتباط بحرين با اقصى نقاط جهان در کوتاه‌ترين مدت مسير شده است. از اين رو بحرين در خاورميانه و شمال آفريقا اولين نقطه‌اى بود که به چنين وسيله‌اى دست يافت. ارتباطات تلفنى بحرين با کشورهاى منطقه‌ به‌وسيلهٔ ۱۲۰۰ کابل زير دريائى با کشورهاى امارات‌متحدهٔ عربى و قطر برقرار است و به‌وسيلهٔ يک کابل قيبرنورى (Fibre - Optic) از ۱۹۹۰ با عربستان‌سعودى مرتبط است.

شرکت مخابرات بحرين (BATELCO - The Bahrain Telecommunications Company) در ۱۹۸۱ با سرمايه‌اى معادل ۶۰ ميليون دينار بحرين (که ۶۰% آن متعلق به دولت بحرين است.) افتتاح شد. از ۱۹۸۶ بحرين به‌عنوان چهل‌وپنجين ‌عضو سازمان بين‌المللى ماهوارهٔ دريائى (INMARSAT - London - Based International Maritime Satellite Orgnization) که مقر آن در لندن است، در آمد؛ و در طى همين سال (۱۹۸۶) شرکت مخابرات بحرين به ايجاد يک شبکهٔ تلفنى پرداخت. سود اين شرکت در ۱۹۹۴ معادل ۲/۲۴ ميليون دينار بحرين بوده است که نسبت به ۱۹۹۳، ۱۵% افزايش داشته است. (Country Profile - Bahrain,Qatar, 1995 - 96.p.18.) در ۱۹۹۲، تعداد کل تلفنى در بحرين، ۱۲،۰۰۰ خط بود. در همين سال شرکت مخابراتى بحرين با هزينه‌اى معادل ۵/۳ ميليون دلار خطوط سيستم تلفن موبايل را به ۱۱،۰۰۰ خط رسانيد که اين تعداد متعاقباً به ۲۰،۰۰۰ خط افزايش پيدا کرد. (The Middle East and North Africa 1996. p.318)

اخيراً شرکت مخابرات بحرين طرح توسعه‌اى را تکميل کرده است. اين شرکت هزينه‌اى معادل ۳/۱۸ ميليون دينار بحرين را براى توسعهٔ شبکه در ۱۹۹۴ اختصاص داد و ۱۰۰ ميليون دينار بحرين ديگر را نيز براى ۵ سال آتى در نظر گرفته است. (Country Profile - Bahrain, Qatar, 1995-96. 9.18) اين طرح‌ها شامل افزايش شبکه تلفن موبايل، ديجيتال کردن مبادلات بين‌المللى و افزايش سيستم‌هاى ارتباطى بين ساحل و کشتى‌ها مى‌شود. طبق آمار سال ۱۹۹۵، تعداد خطوط تلفن در بحرين ۱۴۱،۰۰۰ خط برآورده شده است و تعداد خطوط تلفن دستى ۱۳۰،۰۰۰ خط طبق آمار سال ۱۹۹۹ مى‌باشد (The World Factbook,2000) اکنون سيستم مخابراتى بحرين بسيار جديد و خدمات ارتباط داخلى به‌نحو احسن و ارتباطات خارجى به بهترين وجه صورت مى‌گيرد.