اتريش و آمريکا

تحوّلات اروپاى مرکزى و شرقى موجب گرديد تا موقعيّت اتريش در نگاه تئوريسين‌ها و تصميم گيرندگان آمريکا تقويت گرديده و تمايل به تعميق و تقويت روابط با اتريش در کنگره دولت و ديگر ارگان‌هاى آمريکا افزايش يابد. در حال حاضر انتظارات قابل ملاحظه‌اى از اتريش به دليل توانايى اين کشور براى کمک به شکل‌گيرى و بازسازى ساختار سياسى و اقتصادى اروپاى شرقى وجود دارد. به‌رغم تماس‌ها و ارتباطات رو به تزايد بين اتريش و آمريکا، اقدامات خصمانه آمريکا در برخورد با رئيس جمهور اتريش نقطه تاريکى در صفحه روابط دو جانبه آنها باقى گذاشته است.


در ژوئن ۱۹۹۰ ميلادى يک موافقت‌نامه در زمينه امنيت اجتماعي، پس از چندين سال مذاکرات طولانى در وين به امضاء رسيد و يک قرارداد دوجانبه هم در زمينه معاضدت‌هاى قضائى بين دو کشور در دست تهيه و تنظيم است. واردات اتريش از آمريکا، که در مقايسه با ديگر کشورهاى اروپايى رقمى بسيار ناچيز است، طى يک‌سال گذشته افزايش يافته و صادرات اتريش به آمريکا تنزّل پيدا کرده است.


سرمايه‌گذاران و شرکت‌هاى عمدهٔ آمريکايى به‌صورت فزاينده‌اى از موقعيّت اتريش به‌عنوان دروازه‌اى به اروپاى مرکزى و شرقى سود مى‌‌جويند و از مساعدت‌هاى اتريش براى توسعه نفوذ بيشتر خويش به شرق اروپا بهره مى‌برند. آگاهى فزاينده آمريکا از موقعيّت استراتژيک اتريش در قلب اروپا موجب گرديده است که جنبه‌هاى فرهنگى و توريستى در روابط دو کشور مورد توجه بيشترى قرار گيرد. بدين اعتبار بخش گسترده‌اى از فعاليّت‌هاى هنرى اتريش از قبيل موسيقي، نقاشي: ادبيات و ديگر زمينه‌هاى فرهنگى در آمريکا مورد توجه علاقه خاص شهروندان اروپايى تبار آمريکائى قرار دارد. فعاليّت‌هاى بسيار گروه‌هاى اتريشى در آمريکا توسط شش شوراى منطقه‌اى آمريکايى - اتريشى هماهنگ مى‌شود. جوامع يهودى در آمريکا و سازمان‌هاى ملّى يهود نيز يکى ديگر از زمينه‌هاى مهم همکارى فرهنگى دو کشور است.


نقش اتريش در سازمان ملل متحد و موقعيّت اين کشور به عنوان خمير مايه بناى اروپاى بزرگتر مورد توجه افکار عمومى آمريکا قرار دارد. با اين وجود هنوز هم مطبوعات و رسانه‌هاى گروهى آمريکا وقتى به اتريش اشاره مى‌نمايند توجه آنها بيشتر بر روى جنبه‌هاى تاريخي، فرهنگى و توريستى اين کشور متمرکز است.

اتريش و جنبش عدم تعهد

بسيارى از ناظران سياسى عقيده دارند که جنبش عدم تعهد برخى از اهداف اصلى خود را با محو قطب‌بندى‌هاى جهانى از دست داده است ولى هنوز بسيارى از کشورهاى غيرمتعهد اين جنبش را تريبون مناسبى براى اعضاء خود مى‌دانند.


جنبش عدم تعهد با بحران خليج‌فارس که مهم‌ترين رخداد سياسى - بين‌المللى دهه اخير بوده است، برخوردى حاشيه‌اى نمود. اجلاس وزراء عدم تعهد در نشست اکتبر ۱۹۸۹ ميلادى خود تجاوز عراق به کويت را محکوم کرده و از عراق خواستند که قطع‌نامه‌هاى شوراى امنيت سازمان ملل را مورد توجه و عمل قرار دهد. از سوى ديگر کنفرانس وزارتى کشورهاى مديترانه‌اى عضو عدم تعهد، برپايى کنفرانس امنيّت و همکارى مديترانه‌اى را که الگويى از کنفرانس امنيت و همکارى اروپا است - پيشنهاد نمودند. اين طرح از سوى وزراء خارجى ۹ کشور غربى حوزه مديترانه مورد حمايت قرار گرفت و براى بررسى بيشتر اين طرح در اکتبر ۱۹۹۰ ميلادى در شهر رم و در قالب يک اجلاس مشورتى گرد هم آمدند.


اتريش يکى از اولين کشورهاى اروپائى است که روابط با ثباتى با جنبش عدم تعهد داشته و اعتقاد دارد که اين جنبش مى‌تواند نقش مهمى را در حل مسائل و بحران‌هاى جهانى ايفاء نمايد. اتريش در نشست‌ها و کنفرانس‌هاى سران اين جنبش به‌ صورت ميهمان حضور مى‌يابد.