معضل مهم اتريش در سياست خارجى حل مسئله تيرول جنوبى است.


تيرول جنوبى که طبق قرارداد سنت ژرمن (Saint Germain-۱۹۱۹) بعد از شکست اتريش و هم‌پيمان آن در جنگ جهانى اول منعقد شد، ناحيه تيرول جنوبى را که جزو خاک اتريش بود، به ايتاليا واگذار کرد و کليه تلاش‌هايى را که در جهت خودمختاري اين استان و توجه به حقوق مردم آن، که خواهان بازگشت منطقه خود به اتريش بودند، با شکست مواجه ساخت. اين همه منجر به آن شد که اتريش مستقيماً با ايتاليا وارد مذاکره گردد. که سرانجام منجر به انعقاد قرارداد پاريس در سال ۱۹۴۶ ميلادى گرديد ولى اين قرارداد با اقدامات ايتاليا در سال ۱۹۴۸ ميلادى که ناحيه جنوبى (که در ايتاليا استان بوزن - Bozen ناميده مى‌شود) را به همراه ترن‌تينو (Terntino) يک استان واحد اعلام نمود، ناديده گرفته شد. در اين ميان که کشمکش ادامه داشت اتريش به عضويت سازمان ملل درآمد و با کمک اين سازمان‌ مذاکرات سال‌ها ادامه يافت و سرانجام در سال ۱۹۶۹ ميلادى بر مجموعه‌اى از اقدامات و جدول عملياتى براى اجراى آن توافق به‌عمل آمد. ولى تاکنون به انتظارات در اين مورد پاسخى داده نشده است.