انرژى

انرژى مورد نياز در آرژانتين از طريق واحدهاى هيدروليکي، نيروگاه‌هاى اتمي، نفت و گاز و ديگر انواع هيدروکربور تأمين مى‌شود. ۴۹% از کل الکترويسته توليدى را واحدهاى هيدروليکي، ۳۷% را واحدهاى ترموالکتريکى و ۱۴% را نيروگاه‌هاى اتمى اين کشور تأمين مى‌نمايند. ذخاير ذغال سنگ اندک است و بندرت نيز مورد استفاده قرار مى‌گيرد. سرمايه‌گذارى‌هاى سنگينى در تأسيس نيروگاه‌هاى برق آبى انجام شده و برنامه وسيعى نيز در خصوص تکميل و توسعه نيروگاه‌هاى اتمى در دست اجراست. مصرف متوسط انرژى در سال براى هر نفر حدوداً ۱۰ الى ۱۵ کيلووات مى‌باشد.



بهره‌بردارى از اشکال مختلف انرژى در اين کشور برحسب تفاوت در سياست دولت‌هاى مختلف بويژه دو دوره اخير حکومت‌هاى غيرنظامى اين کشور هيچگاه شکل ثابتى نداشت و همواره توام با اختلاف بوده است. به عنوان مثال تا قبل از رياست جمهورى منم حدوداً ۷۰% توليد نفت و گاز اين کشور در دست شرکت دولتى اى‌.بي.اف (Yacimientos Petroliferos Fiscales - Y.P.F) بود. اما در حال حاضر تمامى آن در شرف واگذارى به بخش خصوصى است. همچنين ۳۰% مابقى توليدات نفتى و گاز اين کشور از مدت‌ها قبل از حکومت فعلى به توسط اداره مى‌شد. به رغم اين که توليد مواد سوختى اين کشور در بينابين سال‌هاى ۷۵ تا ۸۰ در نتيجه سايست‌هاى تشويق دولت‌هاى نظامى وقت بشدت رو به افزايش نهاد (بطورى که در سال ۸۴ نيز در نتيجه توافق دولت با چند شکرت خصوصى براى نخستين بار در تاريخ اين کشور از مناطق شمال و سواحل جنوبى نفت استخراج گرديد) و نيز مضافاً براين که در حال حاضر نيز طرح‌ها و پروژه‌‌هاى گسترده‌اى به منظور توسعه بهره‌بردارى و استخراج نفت از مناطق صعب‌الاستخراج چون نواحى قطبى نيز در دست اجراست، لکن اين کشور تاکنون نتوانسته است از لحاظ توليدات مواد سوختى به خودکفايى کامل نايل آيد. ۱۲ پالايشگاه نفتى در استان‌هاى مختلف اين کشور به امور مربوط به پالايش فرآورده‌هاى نفتى مشغولند که ظرفيت کل پالايش آنها به طور متوسط در حدود ۷۰۰ هزار بشکه در روز بوده و عمليات حرارتى مربوط به ۱۲۱،۶۰۰ بشکه را در روز انجام مى‌دهند.


از ديگر فعاليت‌هاى اين پالايشگاه‌ها تصفيه نفت خام و تهيه هيدروکربورهاى سبک به روش عمليات کاتاليزورى به ميزان ۱۰،۲۵۰۰ بشکه در روزو پالايش و تغيير شکل مواد نفتى از طريق همين روش به ميزان ۳۷،۷۰۰ بشکه در روز است. همچنين براساس آخرين آمارهاى به دست آمده، ميزان ذخاير کشفت شده هيدروکربور اين کشور در پايان سال ۹۲ ميلادى به ۳۲۰ بيليون مترمکعب نفت و ۷۵/۵۳۸ ميليارد مترکعب گاز بالغ مى‌گردد که با توجه به مقدار ۲۴۹ ميليون مترکعب نفت و ۵۷۹/۰۵ ميليارد متر مکعب گاز ثبت شده در پايان سال ۹۰، افزايشى معادل ۷۱ ميليون مترمکعب نفت و کاهشى نزديک به ۴۰/۳ ميليارد مترمکعب گاز را نشان مى‌دهد. براساس اين اطلاعات، دو حوزه نفتى نئوکن (Neuquen) و سن خورخه (Sanjorge) به ترتيب با ظرفيت‌هاى ۱۲۵ و ۱۱۶ بيليون مترمکعب بزرگترين حوزچه‌هاى نفتي، و نئوکن و نورواسته (Noroeste) با ۳۲۱ و ۱۲۲ بيليون مترمکعب بزرگترين ذخاير گاز اين کشور به شمار مى‌آيند. يادآورى مى‌شود که مصرف نفت خام آرژانتين طى سال‌هاى ۹۲ و ۹۳ ، ۶۰ ميليون مترمکعب و مصرف گاز اين کشور نيز در اين سال‌ها به ۵۰ ميليارد مترکعب بالغ گرديده است. آرژانتين همچنين داراى سه نيروگاه اتمى جهت توليد برق مى‌باشد. نيروگاه‌ آتوچا ـ يک (Atrchai) مدتى است که بدليل تعميرات اساسى خارج از شکبه سراسرى به سر مى‌برد. اين نيروگاه باضافه نيروگاه ايمبالسه (Embalse) مجموعاً ۱۴% الکتريسيته مورد نياز کشور را برآورده مى‌سازند. همچنين نيروگاه سومى نيز تحت عنوان آتوچا - دو (Atucha II) که اخيراً مراحل ساخت آن به پايان رسيده، در کنار نيروگاه‌هاى قبلى فعاليت دارد. ميزان الکتريسته مورد نياز سالانه اين کشور حدوداً ۱۲ تا ۱۵ هزار مگاوات مى‌باشد که با توجه به مصرف بالاى الکتريسته در اين کشور گهگاهى خاموشى‌هاى کوتاه مدت نيز رخ مى‌دهد.

معادن

ذخاير معدنى آرژانتين متعدد اما مقدارشان اندک و دست يافتن به آنها نيز به دليل موقعيت قطبي، آبي، کوهستانى و يا جنگلى آنها تا حدودى مشکل مى‌باشد. بطور کلى معادن اين کشور در تقسيم‌بندى دولت به دو گروه تفکيک مى‌شوند. گروه اول ـ برليوم، ذغال سنگ، کوبالت، مس، طلا، آهن، سرب، ليتيوم، منيزيوم، منگنز، توليبريم، نيکل، فسفر، پتاسيم ، نقره، سولفور، تيتانيوم، تنگستن اناديم. گروه دوم ـ انواع سنگ‌‌هاى ساختمانى و تزئيني، آلومينيم، نمک، تالک، سولفات و الونيت. ميزان مس ذخيره بيش از ۵/۱ ميليارد تن بوده که ساليانه ۱۵۰ هزار تن آن استخراج مى‌گردد. همچنين حدود ۵۰% از نياز اين کشور به سنگ‌آهن به توسط خود و مابقى از کشورهاى برزيل، بوليوى و شيلى خريدارى مى‌شود ميزان روى و اکسيداورانيوم استخراجى نيز به‌طور سالانه ۳۵ و ۲۲۰ هزار تن مى‌باشد. خاطر نشان مى‌گردد که در مورد ساير معادن درصد استخراجى بسيار ناچيز است.