دفاع ملى

دولت ضامن دفاع ملى مى‌باشد. شوراى ملى دفاع تحت سرپرستى و نظارت رئيس‌جمهور بوده و ترکيب آن براساس قانون مشخص مى‌شود. نيروهاى مسلح آنگولا، به‌عنوان يک نهاد دولتى بى‌طرف است و دفاع از کشور حق و وظيفه مقدس هر شهروند محسوب مى‌شود. خدمت نظام اجبارى است که نحوهٔ آن توسط قانون مشخص شده است.


- در مى ۱۹۹۱ مپلا - پى‌تى و يونيتا توافقنامه‌اى را مبنى بر تهيهٔ برنامه انتخابات قانونگذازى و رياست‌جمهورى امضاء کردند که مى‌بايست تا آخر ۱۹۹۲ انجام شود. انتخاب در ۲۹ و ۳۰ سپتامبر ۱۹۹۲ انجام شد.

جدول انتخابات انجام شده در ۲۹ و ۳۰ سپتامبر ۱۹۹۲

کرسى اشغال شده درصد آرا رأى احزاب
۱۲۹ %۵۳/۷۴ ۲،۱۲۴،۱۲۶ (مپلا) MPLA
۷۰ %۳۴/۱۰ ۱،۳۴۷،۶۳۶ (يونيتا) UNITA
۵ %۲/۴۰ ۹۴،۷۴۲ (فنلا) FNLA
۳ %۲/۳۹ ۹۴،۲۶۹ PLD
۲ %۲/۲۷ ۸۹،۸۷۵ PRS
۱ %۰/۸۹ ۳۵،۲۹۳ PRD


- براساس قانون‌اساسى آنگولا، تعداد کرسى‌هاى مجلس ملى ۲۲۳ عدد است که براساس تصميم شوراى‌عالى انتخابات، ۳ کرسى از دو کرسى براى آنگولائى‌هاى خارج از کشور کنار گذاشته شد.

سيستم دفاعى

ساختار نيروهاى مسلح آنگولا براساس توافق صلح ماه مى ۱۹۹۱ متشکل از نيروهاى مسلح آزادى‌بخش مردم آنگولا و يونيتا مى‌باشد. بازسازى نيروهاى مسلح آنگولا تا آخر ۱۹۹۲ پيش‌بينى شده بود که البته تا اين تاريخ انجام شد. در سپتامبر ۱۹۹۳ اعلام شد که اساتيد پرتغالى اولين دورهٔ آموزش افسران آنگولا را آغاز کرده‌اند. در ۱۹۹۴ نيز، دولت يک بار ديگر اقدام به پذيرش گروه‌هاى مستشار نظامى کوبائى کرد که اين مسئله البته به‌صورت عمومى اظهار نشد.


تقسيمات نظامى کشور: آنگولا به شش بخش نظامى تقسيم شده است: شمال، جنوب، شرق، مرکز و غرب لوآندا و کابيندا.

تسليحات شيميائى و ميکروبى

آنگولا، محتملاً مقدار سلاح شيميائى از اروپاى شرقى تهيه کرده است، که به زمان حضور فعال شوروى در منطقه مربوط ميَ‌شود. اگرچه گمان نمى‌رود مقدار و کيفيت آن بالا باشد. دولت آنگولا استفاده از سلاح شيميائى را در جنگ‌هاى اين کشور انکار کرده است. اين کشور پروتکل ژنو در مورد منع توليد و به‌کارگيرى سلاح‌هاى شيميائى و يا هرگونه سند ديگر را امضاء نکرده است. مجموع مسلح آنگولا ۵۰ هزار نفر هستند که شامل ۴۰ هزار نفر نيروى زميني، ۶ هزار نفر نيروى دريائى مى‌باشند.


نيروهاى شبه نظامى شامل: ۵۰ هزار نفر نيروى ذخيره، ۱۰ هزار نفر نيروى ژاندارم، ۶ هزار نفر نيروى گارد مرزي، ۳۶۰۰ هزار نفر نيروى مسلح وابسته به سازمان مردم جنوب غرب آفريقا (سواپو). هزينهٔ سالانهٔ نظامى ۰۹/۱۱ ميليارد دلار است. خدمت نظام در اين کشور ۲ سال و اجبارى مى‌باشد.


نيروهاى در خدمت ارتش: ۳۶،۰۰۰ نفر FAPLA (قابل به‌کارگيرى تا ۲۴ هزار نفر اضافه در صورت لزوم). دخيره: ۵۰،۰۰۰ نفر (شبه نظامي) ۶ هزار نفر گارد مرزي.


قدرت دفاع هوائى اين کشور خاصه در مورد هواپيماهاى ميگ ۲۱ و ۲۳ با خروج خلبانان کوبائي، تضعيف شده است. با اين حال ميگ‌هاى ۲۳ به‌طور متناوب در حملات عليه Huambo تا مارس ۱۹۹۳، به‌کار گرفته شده است.

عضويت در پيمان‌هاى نظامى

به‌دليل وضعيت خاص اين کشور به‌واسطه جنگ‌هاى داخلي، در هيچ پيمان نظامى منطقه‌اى شرکت نداشته و عضو نمى‌باشد اگرچه توافق‌ها و قراردادهاى دو جانبهٔ چندى با کشورهاى همجوار مانند زئير و زامبيا و بعضاً آفريقاى جنوبى در مورد مسائل مرزي، عدم حمايت نظامى از گروه‌هاى شورشى طرفين و عدم دخالت نظامى وراء مرزهاى يکديگر منعقد ساخته است. وراء حمايت‌هاى نظامى - سياسى کشورهاى بلوک شرق سابق خاصه شوروى و کوبا که نقش تدارک کننده و تأمين کادر متخصص براى نيروهاى مسلح اين کشور را به‌عهده داشته‌اند و همچنين حضور طولانى سربازان کوبائى در اين کشور، پيمان و يا محاصرهٔ نظامى مشخص و رسماً بين آنگولا و کشورهاى ديگر منعقد نشده است.

جنگ‌ها و برخوردهاى نظامى آنگولا

آنگولا از زمان استقلال تاکنون درگير جنگ‌هاى داخلى ميان دو گروه عمدهٔ مپلا و يونيتا بوده است و جنگ خارجى به‌صورت مشخص و مستقيم نداشته است مگر در موارد مقطعى در رابطه با بمباران اردوگاه‌ها و مناطق تمرکز يونيتا در خاک ناميبيا و يا تعقيب آنها در خاک زامبيا. اين کشور قبل از استقلال نيز به‌صورت مشخص جنگى با کشورها و مناطق هم‌جوار خود نداشته است.