دامدارى بيشتر در مرکز و جنوب آنگولا متمرکز است. بيشتر به جهت وجود مگس تسه‌تسه و مراتع ضعيف در شمال، بيش از دو سوم کل دام در استان هوى‌لا به تنهائى متمرکز شده است. بخش‌هاى مدرن دامدارى ايجاد شده از سوى پرتغالى‌ها به‌دنبال استقلال ملى اعلام مى‌شود که به‌دنبال آن به شدت از جنگ‌هاى داخلى و قحطى متأثر مى‌شود. کمبود گوشت در تمامى شهرها شايع است و واردات گوشت غير قابل اجتناب است. در ۱۹۷۳ آنگولا تنها ۴/۴ ميليون رأس گاو، ۲ ميليون رأس بز ۴/۱ ميليون رأس خوک و ۳۵۰ هزار گوسفند داشت. در ۱۹۹۱ تعداد گاو موجود از سوى وزارت کشاورزى به ۱/۳ ميليون رأس، ۴۹۵ هزار رأس گوسفند، بز ۹۹۰ هزار رأس تخمين زده شد. آنگولا منابع مهمى در امر جنگل را در اختيار دارد، خاصه در استان‌هاى کابيندا، موکزيکو، لوآندا، و کوآنزاى شمالي، کابيندا به خصوص داراى اقلام بسيار با ارزش است مانند چوب صندل آفريقائي، چوب قرمز و ابونى (Ebony). از کشتزارهاى چوبهاى نرم مانند اکاليپتوس و سيپرس براى مصرف سوخت بهره‌بردارى مى‌شود که در طول راه‌آهن بانگوئلا اين کشتزارها توسعه يافته‌اند. همچنين از اين مزارع براى خمير چوب و صنعت کاغذ نيز استفاده مى‌شود.


صدورالوار نيز در زمان استقلال و بعداز آن قطع شد. محصول چوب (به‌صورت تنه درخت) بعد از استقلال از ۵۵۰ هزار متر مکعب در ۱۹۷۳ به ۵۵۰،۷۵۰ هزار متر مکعب در ۱۹۷۳ به ۳۹،۷۵۰ هزار متر در ۱۹۸۱ رسيد. اگرچه اين بخش خاصه تحت تأثير جنگ‌هاى چريکى بازدهى خود را از دست داد اما در ۱۹۸۴ توليد آن به ۱۱۶ هزار و در ۱۹۸۵ به ۱۳۴ هزار مترمکعب افزايش يافت. با اين حال در ۱۹۹۱ تنها ۶۶ هزار متر مکعب برآورد شد. شيلات در سه استان ناميب، تومبوآ و بانگوئلا متمرکز مى‌باشد. با اين حال از مجموع ۲۶۳ شناور صيادى در ۱۹۸۱ به جهت فقدان تعميرات و نگهدارى تنها ۸۷ عدد مشغول به کار بوده‌اند. در اين سال دولت يک مؤسسه ماهيگيرى را ايجاد کرد و براى توسعه اين صنعت، آنگولا وامى به مبلغ ۱۰ ميليون دلار از (بانک عرب براى توسعه اقتصادى در آفريقا)، دريافت کرد و در سال ۱۹۸۴ نيز ۷۶/۶ ميليون ECU از سوى اتحاديه اروپا به بخش شيلات آنگولا اختصاص يافت. عمليات گسترده شناورهاى صيادى خارجى در آبهاى اين کشور، منجر به کاهش شديد منابع ماهى آن شده است. در فوريه ۱۹۸۸ روسيه همکارى بيشتر در امر شيلات با آنگولا را بر مبناى تشکيل شرکت‌هاى مشترک صيادى و ساخت يک بندر صيادى در استان ناميب، مى‌پذيرد. مجموع صيد از ۴۵۰ هزار تن در اوايل دههٔ ۱۹۷۰ به ۱۹۱ هزار تن در ۱۹۸۵ کاهش يافت. اما در ۱۹۸۹ به ۳۱۲ هزار تن افزايش يافت.

جدول دام (به هزار رأس) (۱)

دام (به هزار رأس) ۱۹۸۹ ۱۹۹۰ ۱۹۹۱
گاو ۳۱۰۰ ۳۱۰۰ ۳۱۰۰
خوک ۴۸۵ ۴۹۳ ۴۹۵
گوسفند ۲۷۰ ۲۷۵ ۲۸۰
بز ۹۸۰ ۹۸۵ ۹۹۰


(۱) . برآورد FAO.

جدول توليدات دامى (به هزار متر يک تن)

توليدات دامى
(به هزار متر يک تن)
۱۹۸۹ ۱۹۹۰ ۱۹۹۱
گوشت گاو و گوساله ۵۶ ۵۶ ۵۷
گوشت بز ۳ ۳ ۳
گوشت خوک ۱۷ ۱۸ ۱۸
گوشت ماکيان ۷ ۷ ۷
شير گاو ۱۴۸ ۱۴۸ ۱۴۸
کره ۰/۸ ۰/۸ ۰/۸
پنير ۲/۵ ۲/۵ ۲/۵
تخم‌مرغ ۳/۹ ۳/۹ ۳/۹

جدول جنگل (به متر يک تن) (۲)

جنگل (به متر يک تن) ۱۹۸۹ ۱۹۹۰ ۱۹۹۱
تنه والوار ۷۰ ۶۶ ۶۶
ديگر چوب‌هاى صنعتي ۸۲۰ ۸۴۳ ۸۶۶
چوب براى سوخت ۵،۳۸۸ ۵،۵۳۹ ۵،۶۶۱
مجموع ۶،۲۷۸ ۶،۴۴۸ ۶،۵۹۳


(۲) . برآورد FAO.

جدول ماهيگيرى (به هزار متر يک تن)

ماهيگيرى
(به هزار متر يک تن)
۱۹۸۸ ۱۹۸۹ ۱۹۹۰
ماهى‌هاى آب شيرين ۸ ۸ ۸
مکريل ۵۲/۵ ۵۹/۶ ۶۴/۹
ساردين ۲۴/۳ ۱۹/۹ ۱۱/۹
انواع ديگر ماهى ۱۶/۷ ۲۳/۳ ۲۲
مجموع ۱۰۱/۵   ۱۱۰/۹   ۱۰۶/۸