به‌طور کلي، اگر انواع زيرگيرى را در مرحلهٔ گرفتن، متناسب با دو، سه و يا چهار ويژگي، به‌طور مشترک و تلفيق شده تقسيم‌بندى کنيم، در نتيجه انواع ديگرى از زيرگيرى خواهيم داشت. مثلاً؛ در (زير يک خم، سر رو، از زانو در گارد مخالف)، از تلفيق و ترکيب چهار ويژگي؛ متناسب با تعداد پاها (يک خم)، روش و تاکتيک (سر رو يا ايستاده)، هدف و محل گرفتن (از زانو)، و نوع گارد (گارد مخالف) مى‌باشد.
زيرگيرى متناسب با هدف و محل گرفتن پاى حريف
- زير از زانو
- زير از مچ پا
- زير از مچ و پا
- زير از ران (بالاى زانو)
- زير از زانو و ران.
زيرگيرى متناسب با جهت و مسير گرفتن پاى حريف
- زير از مقابل
- زير از بغل يا پهلو
زيرگيرى متناسب با روش و تاکتيک
- زير سر رو (ايستاده)
- زير نشسته (زانوزده)
- زيرگيرى در حالت پيش‌انداز و قوس کردن حريف
- زيرگيرى در حالت دست تو (در گارد موافق و در گارد مخالف)
- زيرگيرى در حالت زير کتف زدن
- زيرگيرى در حالت سر زير بغل
- زيرگيرى در حالت يک دست و يک پا
- زيرگيرى با استفاده از پا
- زيرگيرى در حالت سگک سرپا (در گارد موافق و مخالف)
- زيرگيرى در حالت سربند و پى
زيرگيرى متناسب با فاصله
- در حالت چسبيده به حريف (سرشاخ)
- از فاصلهٔ نزديک (کمتر از نيم متر)
- از فاصلهٔ متوسط (کمتر از يک متر)
- از فاصلهٔ دور (بيشتر از يک متر).
زيرگيرى متناسب با تعداد پاها
- زير يک خم (در گارد موافق و مخالف)
- زير دو خم (در گارد موافق و مخالف)
- زير يک خم تبديل به دو خم (در گارد موافق و مخالف)
